ကလေးရေ ...
ကျနော်တို့ ဒီလိုလေးပဲ ဝေးသွားကြတာပေါ့ ....
ဘယ်တော့မှ လိပ်စာ မတပ်ဖြစ်တော့မယ့်
စာအိတ်တွေနဲ့ ကျနော့်ကို မီးသဂြိုလ်ဖို့
သေတမ်းစာ ရေးထားတယ် ..
အဲ့ဒီမှဲ့နက်ကလေးပေါ် မရောက်နိုင်တော့မယ့်
နှုတ်ခမ်းတွေပါ ကလေးရယ် ... ကျနော့်ကို စာနာပါ ...
လူတစ်ယောက်က လူတစ်ယောက်အပေါ်
တိမ်းညွတ်မြတ်နိုးမှုတွေမှာ အနည်းနဲ့ အများတော့
အတ္တအစိတ်အပိုင်းတစ်ချို့ ပါဝင်ပက်သက်နိုင်တာပဲ မဟုတ်လား .... ကျနော့် ပယောဂနဲ့ ကင်းဝေးပြီး ကလေး ရယ်မောနေရတဲ့
အခိုက်အတန့်တိုင်းကိုလဲ မကြည့်ရက်နိုင်သေးတာဟာ
ပြဿနာတစ်ရပ်ပါပဲ...
မျက်နှာလွှဲထားလိုက်ရတဲ့ ကိစ္စရပ်တိုင်းမှာ
သူ့ဒီဂရီနဲ့သူ နာကျင်မှုကိုယ်စီရှိပါတယ် ... ကျနော့်ကို ယုံပါ ...
ကျနော်က ဇောက်ထိုးချိတ်ဆွဲထားတဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ လူပါ ....။ကေလးေရ ...
က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုေလးပဲ ေဝးသြားၾကတာေပါ့ ....
ဘယ္ေတာ့မွ လိပ္စာ မတပ္ျဖစ္ေတာ့မယ့္
စာအိတ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ကို မီးသၿဂိဳလ္ဖို႔
ေသတမ္းစာ ေရးထားတယ္ ..
အဲ့ဒီမွဲ႕နက္ကေလးေပၚ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့မယ့္
ႏႈတ္ခမ္းေတြပါ ကေလးရယ္ ... က်ေနာ့္ကို စာနာပါ ...
လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္အေပၚ
တိမ္းၫြတ္ျမတ္ႏိုးမႈေတြမွာ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့
အတၱအစိတ္အပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ ပါဝင္ပက္သက္ႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လား .... က်ေနာ့္ ပေယာဂနဲ႔ ကင္းေဝးၿပီး ကေလး ရယ္ေမာေနရတဲ့
အခိုက္အတန္႔တိုင္းကိုလဲ မၾကည့္ရက္ႏိုင္ေသးတာဟာ
ျပႆနာတစ္ရပ္ပါပဲ...
မ်က္ႏွာလႊဲထားလိုက္ရတဲ့ ကိစၥရပ္တိုင္းမွာ
သူ႔ဒီဂရီနဲ႔သူ နာက်င္မႈကိုယ္စီရွိပါတယ္ ... က်ေနာ့္ကို ယံုပါ ...
က်ေနာ္က ေဇာက္ထိုးခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ လူပါ ....။