Inferno Academy

Chapter 4

Nagising nalang ako sa ingay ng kung ano masakit ang katawan ko napahawak ako sa leeg ko para itong nangangalay.

"Gising na Aela nandito na tayo sa tunay na Inferno Academy" napabalikwas ako ng bangon sa sinabi ni hera.

"Akala ko ba yung pinangalingan natin ay ang inferno Academy?" Nagtataka kong tanung.

"Tama ka Inferno Academy din yun kaso yun ang unang stage pag nalampasan mo yung ginawa natin papasok tayo sa tunay na mundo ng Inferno Academy" sabi neto at nakangiti.

"A-ano paki ulit wala akong naintindihan sa sinabi mo" sabi ko at nagkamot sa ulo

" ayyy basta sa susunod kuna ipapaliwanang ang importante maligo kana at maglikibot tayo gusto kong mag libot dito sabi nila maganda daw dito" sabi neto habang nag day dream pa

"AELA KILOS NA" sigaw neto kaya wala akong nagawa kundi kumilos takot ko lang baka ma chugi ako ng wala sa oras.

Makalipas ang ilang sigundo ay okay na ako pero ngalay pa din ang leeg ko anu bang ginawa nila sakin at ganito ang nararamdaman ko eto namang isa parang walang nangyareng labanan kahapon ang hyper hyper.

"Tara dito" pumasok kami sa cafeteria lahat ng tao nakatingin samin at ngumiti kaya wala akong nagawa kundi ang ngumiti din sa lahat ng nakakasalubong namin.

"Anu kaba Aela wag kang ngingiti ngiti jan baka mamaya pag tripan ka nila jan nakooo talaga" umirap eto sakin anu bang problema parang kanina lang ngiti ngiti sya jan ngayon parang ang sungit sungit ng dating nya.

"Saang galing school? "
Tanung nung naghahain ng pagkain dito sa cafeteria hala kailangan dapat kong sabihin?

"Inferno Academy A"  lahat ay natahimik ng sabihin ni Hera iyon naguluhan din ako kaya di ko napigilang itanung kung anu yung A.

"Hera anu yung inferno Academy A?" Bulong ko dito.

"Wag kang maingay imbento ko lang yun para masarap pagkain natin dito may nakapag sabi sakin na pag gaking ka daw sa A ay maganda ang pakitungo sayo ng tao dito " humagikhik ito na tuwang tuwa sa kanyang pinagagawa.

Binigyan kami ni ate ng masarap na pagkain tama nga si Hera.

Naghahanap kami ng upuan ng makita namin si keirah na nakaupo sa pinaka gilid mag isa lang siya.

"Keirah pa share ahh" tinignan lang kami neto at tuloy tuloy sa kain kaya umupo na din kami keysa sa iba kami maki upo at baka gulo pa ang dulot namin.

Di naman kami nag tagal kumain ay naglakad lakad ulit kami hangang sa makapunta kami sa likod na parte ng eskwelahan.

"Bakit ang lungkot ng lugar na ito?"

May fountain dito kaso di naman bukas ang tubig, napaka daming bulaklak pero parang mag kulang parin kahit magaganda ang tubi ng mga ito.

"Alam mo ba sabi nila dito daw ang tagpuan ng isa sa nga anak ng may ari ng eskwelahan na ito at ang kanyang kasintahan kaso hindi din nagtagal nag hiwalay din sila ang lungkot nuh." Nalungkot din ako sa sinabi nya pero bakit parang ang dami nyang alam tungkol dito?

"Alam mo kasi pangarap kong makapunta dito matagal na gusto kong makalaya na dito sa mundong ito gusto ko ng payapang buhay at eto na ang simula ng lahat salamat sayo."
Naguluhan ako sa kanyang sinabi bakit ako? Sakin sya nag papasalamat?

"Bakit sakin?" Tanung ko sa kanya.

" Kasi sa lahat ng kasama ko sa arena na baguhan ikaw ang pinaka malakas ganun kasi ang patakaran pag nauna kang lumabas at may bagong recruit kailangan maka survive sa battle arena ang new recruit pag naka survive sya parehas kayong papasok sa tunay na mundo para mas madali tayong makalabas alam ko naman na parehas tay ng goal ang makalabas sa mundong ito"
Tumango ako at naiisip ko nanaman ang tatay ko kamusta na kaya abg kanyang pakiramdam? Hayss kaylan pa ako makakauwi paano na ang kanyang sakit Diyos ko patnubayan nyo po ang tatay ko.

"Halika na nga ang lungkot ng vibes hinawakan neto ang akong pulsuan at naglibot libot kami kung saan man kami dalhin ng aming mga paa.

»»»»»

May sumusuporta ba neto kindly add me and need ko ng mga character for this story help me guys thankyou again.