Sara&Amber

(vervolg) Hoofdstuk 1

Nog steeds perspectief Amber:

"Ik hoop het maar..." Zeg ik terwijl mijn moeder de keuken ingelopen is, om haar bord af te wassen. "Bel haar anders even." Zegt me moeder. "Ben al bezig, ik kom er zo weer aan." Zeg ik terwijl ik naar m'n kamer loop. Ik tik op Sara en hoor haar VoiceMail afgaan. "Mama! Ze neemt niet op!" Roep ik. "Stuur haar dan een appje!" Roept ze op een kalme manier terug. "Oke, shokran (dankje)!" Zeg ik terwijl ik berichten aan het openen ben. Ik heb haar zeker 20 berichten gestuurd in 1 min. 2 minuten later heeft ze het gelezen en typt "Sorry ik maak het goed! Je zult zien waarom ik te laat ben. Love you♡♡ Ik kom er zo snel als ik kan aan." Ik zet m'n telefoon in me tas en hoor getoeter. Ik kijk uit het raam en zie Sara zitten in een prachtige Audi staan. Ik gil van blijdschap en ren naar me moeder toe. Ik gil en ze kijkt me verbaasd aan maar daarna lacht ze. "Wat is er." Zegt ze "Wil je me doof hebben." "Nee tuurlijk niet, kom mee kijk uit het raam." Zeg ik terwijl ik haar naar het raam breng. Ze kijkt me aan en zegt lachend "Wauw! Oke maar geef me een kus en ga naar haar toe en geef haar ook een kus van mij." Ik geef mijn moeder een dikke kus er ren naar buiten. Ik knuffel Sara en geef haar een kus op haar wang. "Hoe dan!" Zeg ik terwijl ik de auto instap. "Gewoon van Adam gekregen." Zegt ze alsof het niks is. "Gewoon van Adam gekregen! Je zegt het alsof het een appel is die je gekregen hebt! Vraag ook 1 voor mij, hoor als het zo makkelijk is." Zeg ik.

♡Hey een korte deel en sorry dat ik gel lang niks geplaatst heb ik weet niet wanneer ik nog een deel zal plaatsen maar ik hoop snel♡