Hırsız

1.Bölüm Hışırtı.

"İstemiyorsan gidebilirim böylece uzatmamış olursun."
"Sen kimsin de bana akıl veriyorsun ha?!"
"Of!Uzatmamaya çalışıyorum hala uzatıyorsun baba!"
"Ben senin babanım bana cevap veremezsin!"
"Sırf babamsın diye taciz ettiğinde ,vurduğunda,küfür ettiğinde çenemi kapatma hakkını vermez!"

İşte bu son noktaydı. Evet öz babamdı ama "baba" denilmeyi hak etmiyordu. Işte yine gözlerimi tutamadım. Bir bir yaşlar döküldü. Ağlamak güçsüzlüğün belirtisiydi bana göre. Ve yine koca elini,çevimsiz ve zayıf suratıma vuracaktı. Gözlerimi sıkıca kapattım. Her kavga ettiğimizde böyle oluyor zaten. Kavga sebebi de hep aynı, sarhoş olması.
Ve yine oldu işte yine vurdu,yine kafam bir yana savruldu. Hiçbir şey yapmadım sadece baktım. Odama çıktım. Yine yatağımın üstünde ,dizlerimi göğüslerime kadar çekip sessizce ağlıyordum. O da her zaman ki gibi iğrenç içkilerinden içiyordu. Sonrada iyice sarhoşlaşınca arada bir beni taciz ediyordu...
İçmeye başlamasının sebebi annemdi. Çünkü annem yıllar önce bizi terk etti. Zengin bir adam bulup onunla evlendi.Ben de babamdan olduğum için beni istemedi.Babamda annemi çok seviyordu,annem gidince de babam kendini içki de aradı ve hala bulmaya çalışıyor. Polise kimseyi şikayet etmedim.Çünkü babam ne kadar kötü davransa da babamdı işte ne diyebilirdim ki...
Taşınma evresindeydik. Ev neredeyse bomboştu.Saat 02:30'u gösteriyordu. Karanlıktan korkuyordum ama seviyordum da. Acı çekiyordum ama hoşuma gidiyordu. Hep pencerem açık uyurdum ve yine öyle yaptım. Ama bu sefer uyumuyordum. Zaten birkaç sene öncesine kadar uyuyabiliyordum...
Çok cılızdım ve bundan hoşlanmıyordum. Bakımsız saçlarım,soluk tenim ve kuru dudaklarım.Yemek yiyemiyordum,zaten yesem de kusuyordum.
Bunları düşünürken birden camdan hışırtı sesleri gelmeye başladı. Aldırış etmedim. Herhalde kedi,köpekti...