CTE:Chapter 3

1 0 0
                                    

Tinapon ko yung cp niya sa kanya, like duhh lumalablayp. Yung pangalan ng girl ay si Franchezka Sanchez, ahahaha ang sarap pagtripan ni kuya! Kuya Jeff! Hindi Kuya Shu eh ang kj nun.

"Bat kasi lumalablayp ka na kuya huh?"

"Eh pake mo ba?"

"Pake ko? Hinahanap ko nga eh hanggang ngayon d ko pa nakikita"

"Hay Laleng! Isip bata ka parin buti nga 11 ka palang pano na pag mga 14 o 15 ka na? Tapos ganyan parin ugali mo?"

"Eh bakit ba? Ayaw kong magka lablayp eh at ayaw kong maging feeling matured"

"Pabayaan mo Laleng pag nasa tamang edad ka na, malalaman mo rin na dapat may nagmamahal sayo"

"Heh eh kaht nga ngayon eh wala pang nagpapatibok dito"

"Ngayon yun! Pero in the future may magpapatibok niyan! Pramis"

"Hay, asa pa sila"

Pano kaya kung itry ko ring magmahal?

Uh no way! I'm not like the most girls na pinapaglaruan lang nila and besides I'm just wasting my time.

At tsaka ayaw kong magmadali no, darating rin naman yung tamang panahon. Fun fact :-) Having a bf/gf was never an
inspiration, lol sorry bitter ako.

Pero kahit bitter si ako naniniwala ako sa Forever well not in love pero sa ibang bagay, kesa naman sa ibang bitter na kinakawawa si Forever (not me)

"Gonna make you wonder why you even try, hard times!!"

Lol pak ang ganda ng boses ko.

"Hala lumilindol na yata at ang lakas ng hangin ohh"

"Psh ang perfect kaya ng boses ko kuya inggit ka lang"

"Bat naman ako maiinggit sa parang kambing mong boses?"

"Abat bastos to ah!"

"Bleh!"

Tinakbuhan ko si kuya hanggang sa nakaabot kami sa gate ng bahay at sa labas ng gate. Hahahah pikonin at kung tumakbo mas mabagal pa sa pagong.

"Laleng!!"

"Blehh! Ang bagal mo kuya! Bat ganyan? Boring"





Hay nakakapagod. Dito ako sa kwarto kumakanta ng Human by Christina Perri, tbh maganda naman talaga yung boses ko sinasadya ko lang kumantang panget sa public.

Ayaw ko kasing kino compliment ako nagaassume kasi ako hahaha.

"Words In my head, knives in my heart"

"Hay nakakarelate ako sa kanta."

Andami ko kasing kasalanan netong mga nakaraang araw pero I'm only human naman diba? I'm not perfect.

Bigla ko nalang tuloy naalala about sa school hay first week pa nga lang may kaaway na ako, huhuhu alam mo yung feeling na ang bigat ng dibdib mo (hindi dahil sa boobs) tapos parang gusto mong ipagaan sa way na pagiiyak, kaso lang parang trap siya inside di ko malabas.

Di ako sanay sa mga ganitong bagay hay.


-June 14

*kring*

Pagkarinig ko sa alarm dinalian ko agadagad eh pano naman kasi anong oras na.

Nakapunta ako sa school mga 8 na grabe.

At nang nakita kong nagkaklase sila medyo nahihiya akong pumasok. Pero papasok ako ayaw kong maghintay no.

"Goodmorning ma'am i'm sorry i'm late"

Nakakahiya andaming nakatingin syet.

Pagka-upo ko agad kong kinuha libro ko at nakinig.

-Recess-

Recess na. Ako nalang ang maghahanap kung saan ang canteen, di ako papayag na di ako makaka snacks dahil lang na naliligaw ako. At tsaka kaya ko namang mag-isa sanay na ako sila lang talaga ang lumalapit sakin.

Pero ngayon unexpected na iniiwasan ako.

Eto ako ngayon naglalakad sa hallway habang naka earphones at nagbabasa ng libro.

Nangbiglang may nakabunggo sakin.

"Ay sorry po" -Laleng

"Tsk ano bayan? Ikaw nanaman?"

*sighs*

"Hay pwede ba Anak ni tita Gia di ko kasalanan na pinapaglaruan tayo ng tadhana na parati mo kong nabubunggo!"

"Ano ba kasing ginagawa mo? Bat di ka tumitingin sa daanan? Ah nagbabasa ka?"

"Hoy akin na yan!"

Ang sakit. Kinuha niya yung libro ko at pinunit yung mga pages at tinapon sa labas.

"Boysit! Anong problema mo?! Kung di ako tumitingin sa daanan ok lang! Dahil nagbabasa ako! Eh ikaw?! Ang luwag ng daanan diyan nabunggo mo pa ako?! Eh wala ka namang binabasa!"

Sa sobrang galit ko nasigawan ko siya at ang daming nakakita.

Pinulot ko yung mga pages at kinuha sa labas yung pages habang umiiyak ako.

Eh pano naman kasi remembrance yun ng papa ko bago sa mawala tapos gaganunin lang niya? Ang sama talaga ng ugali!

Habang pinupulot ko biglang may lumapit na babae. I think it's Jannah.

"Hoy! Bago ka lang dito! Wag mong ganyanin si Justin!"

Binalewala ko lang siya at umalis ako.

Nang biglang hinabol niya ako at lalong pinunit ang libro ko at sinigawan.

"Kinakausap kita! Gusto mo talagang mapahiya!! Ha?!"

"Ani bang pake mo kay Justin?! Ang pabebe mo naman! Di ka magugustuhan non!"

"Bastos to ah? Gusto mo talagang mapahiya? Ha?"

Hinila niya yung buhok ko at kakaladkarin niya sana ako.

Nang kinagat ko yung kamay niya at nasuntok sa muka.


-2:30

Natapos na din hay!

Pina-principal's office kaming dalawa at pinarusahan, sa pamamagitan ng paglinis sa buong campus.

"I hate Everybody!"

"Hay bat kasi nasuntok ko siya? Dapat pinatay ko na agad di joke lang"

I feel na binubully tuloy ako, char.

Hay sana magka amnesia silang lahat sana makalimutan na nilang lahat yung nangyari hay.






-End of chapter 3








Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 10, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Childish to EmotionlessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon