iTsCompLicated

Chapter 1

I am Hail Genzy Berlin labing walong taong gulang Isang babaeng mabait na mataray na walang paki sa iba sarili lagi iniisip isang babaeng walang paki sa iba pero sa hindi dahil sa masama ugali ko hu?!.

Dahil para sakin kasi may mga tao o bagay kasi na dapat diko na kasanayan! kasi naman alam kong sa huli pag nawala yung mga yun! masasaktan din ako kaya lagi nalang akong maglalakad sa isang parke na parang pagmamayari ko ang lugar na tanging sarili ko lang nakikita ko dun.

Isang taong kahit may nagkakagulo na sa harap ko nilalagpasan ko lang kasi ano naman mapapala ko kung Isasali ko sarili ko dun diba? haysss.

Isang babaeng kahit pa may maghalikan sa harap ko nevermind! dahil ano naman irereACT KO DUn diba? kikiligin bago? dapat ba na kiligin pako sakanila! ano namang mapapala ko diba? tsk.

Isa nakong second year college ngayon pero dapat pala open ako sa iba at hindi ganito na sarili lang iniisip lagi pano pala pag groupings? nagkakapaki bako? syempre oo naman kahit papano.

Naaalala ko nagsimula akong naging ganto nung first year college ako.

di naman sa nabully bako? narape? may dinaramdam ba kung bakit ayaw kong makisalamuha!?

Hindi sa ganun! ang totoo bitter lang talaga ako kaya ganito ako.

That time unang araw ng klase sa rami ng mga classroom ng campus namin nahilo talaga at naalog ng husto ang utak ko kakatakbo kung san ba talaga room ko!

Isang oras na kasing late ako! kaya ayun eto ako at hanap ng hanap ng hanap.

Hanggang sa ayun natagpuan kona rin!

At pagkatapak na pagkatapak ko palang sa pinto para akong nahiyang engot na humina ang boses at naggoodmorning im sorry im late ang sabi ko sabay deretsyo sa upuan sa pangalawang row na lahat ng upuan dun walang nakaupo.

Sayang effort ko this day! kase naman e nagcutics pako ng violet bag na violet nagconditioner onting make up nagpabango para sa first day! pero anu? eto si ako! haggard is real sa first day ko! hayss.

Sa introduce yourself ito ako simple lang at talagang dalawang tao lang ang tanging iniisip ko at nakikita yun ay ang sarili ko at prof ko na nakikita ko sa harap habang nagpapakilala.

Sa likod ko naman medyo maingay!
Magkakakilala naba agad sila? :-/

Pero enewey. Lumipas ang limang araw na pagiistay ko sa room kong to! uyy umuwi naman ako ahh? wag pilosopo!

What i mean is limang araw na at friday na ngayon na pumapasok ako sa klaseng ito.

Itong araw talagang ito ang hinding hindi ko malilimutan dahil may isang kaklase ako nung tinawag sya ni mam nakuha nya atensyon ko.

Hindi naman sa ano e!

Ang hirap iexplain pero!

Ganito kasi pagmay mga kaklase ako na nagsasalita sa harap dedma at nagaantay lang na matawag pangalan ko ganun!.

Pero nung sya!

Ewan ko kasi dahil siguro tinawanan sya ng lahat ng kaklase ko dahil wala syang galang dahil hindi sya marunong gumamit ng po at opo dahil galing syang province.

ako naman natawa din dahil natawa sila e.

Pero habang nakangite ako dahil natatawa ako dahil natatawa sila ng nakatingin sakanya napansin kona parang yung mukha nya naging malungkot feeling ko napahiya siguro.

Dahil pinagalitan kasi sya at pinipilit na gamitin ang salitang yun pero hirap sya dahil di nya nakasanayan.

Feeling ko tuloy ansama ko kasi nakitawa ako. Pero teka? ano namang paki ko pala?! wala naman akong paki sa nararamdaman ng iba diba dahil unang una diko naman sila pinapansin! kaya bakit ko pa sya aalahanin!

Pero kahit pa, nakatingin parin ako sakanya at ewan ko kung bakit natatawa parin ako sa loob ko!

Nagulat ako dahil habang tinitignan ko sya at nakangite habang sya naman seryoso yung mukha, bigla syang humarap sakin as in sakin talaga nakatingin yung mga mata niya yung seryoso nyang mukha biglang ngumite ng napatingin sya sakin.

Ewan ko dito? ano to? teleserye. Ano? lovestory! magkakatinginan kayo sa umpisa! madedevelop magiging kayo! tapos tatagal kayo! tapos lolokohin ka niya! tapos masasaktan ka ng sobra ! tapos dika na magmamahal ulet! ganun? The end.

Pero hindi yon ang iniisip ko hu? hindi yung expression nya kundi yung bakit sya tumingin at nginitian ako?!.

Bakit?

Bakit kaya?

Tanong na dinala ko hanggang paguwi ko!

diko alam kung bakit ko rin kasi iniisip! shunga shunga! ako rin naman kasi! nilalagyan ng meaning!

E ewan ko kasi e!

Bakit ko nga ba iniisip yun?

Hindi lang talaga mawala yun sa isip ko.

Kaya kahit habang kumakain ako nakikita ko rin mukha nun sa pagkaing kinakain ko! argggg!

At kahit sa pagtulog ko!

At kahit magpepray na nga lang ako umiinsert pa sya!
Hays bakit nga ba? arg.

Unang una sa lahat! hoy! genzy! bakit ka tumingin sakanya! pangalawa! bakit ka tumawa! pangatlo bakit may pake! pangapat bakit sya tumingin panglima bakit sya ngumite sayo!
Pang pito bakit sya bumabalik sa isip mo! at Huli! bakit mo kase sya iniiisiiiiiip!!!!

Aygggggg! nako! iba natalaga tO genzy! parang may something sayo! ano kaya at bakit?!!!!!

By the way! Liam Mike Rivera ang pangalan nung lalaking tinutukoy ko.

Classmate ko sya, matalino! magaling sa math! sa science! matangkad! moreno gwapo! Sikat! at feeling ko my abs yun sa loob! kasi parang ang kisig nya tignan e.

At ang gwapo nya talaga! lalo na nung tumingin at nginitian nya pako!

Ayy teka teka?

Ayyyyyyy!

Genzy?????

Crush mo ba sya??

Halaaaaaooooorshhh????

Crush mo ba sya? crush mo?

Kaya ba yun di mawala sa isip mo?

Genzy! totoo ba?

Pero teka teka! feeling ko hindi naman e!

Buong buhay ko hindi naman ako nagkacrush!

Hindi!

Ako lang talaga e!

Nasakin lang! kung lalagyan pa yun ng meaning .

Hindi ko sya crush!

At mas lalong walang atraction akong nararamdaman!

Ay teka!

Baka minamanyak lang ako nun!

Manyak siguro kaya tinignan nya ko ng ganun!

Manyak sya!

Hahahahaha.

Pinagisipan ng masama e!

Pero yung mga mukhang mapungay nayun! hindi yun katiwa tiwala e!

Mukha palang mukha ng manloloko! nako!

Manloloko yun!

Hays mabuti pa siguro itulog ko nalang to! antok lang to talaga e! antok lang!.