Evlerin olduğu yere gelmiştim hiç lamba yanmiyordu.Kendi Evimin kapısının önüne gittim.Kapiyi çaldım.Kapiyi aşina diye dua ediyordum.Kapi iki dakika sonra açıldı evet karşımdaki annem idi.Anneme sarıldı fakat annemi hala affetmemistim.Yuzumu yıkayıp kendime geldim.Annem Özür diledi.
Ama beni neden orda tem başına bıraktıklarıni söylemedi. Bunu umursamadim.Annemi affettim sonra dişimi fırçalayip yattım.Sabah on ikide anca kalkabilmisim.Ve evde dinlenmek isteyip aksama kadar evde kalmıştim.Fark ettiğim bişey vardı ben artık karanlıktan korkmuyordum.
