Καποτε πιστεψα οτι οι άνθρωποι αλλαζουν αλλα στην προκειμένη περίπτωση δεν το βλεπω.Ειχα ελπιδες ότι καποτε θα αλλαζες και θα καναμε παρέα θα ειμασταν ευτυχισμένες .
Πίστευα οτι θα μπορουσα να ζησω την ζωη μου χωρις το φοβο οτι πρεπει να σε αντικριζω ολο και περισσότερο
να σε βλεπω καθε μερα.Να σε βλεπω να γινεσε ολο και χειρότερη, να σε βλεπω να εκμεταλλευεσε αγαπημενα μου προσωπα και αυτα να υποφερουν ολο και περισσότερο που επεσαν σα δυχτια σου.Τους πουλουσες αγαπη αλλα στην πραγματικότητα ηταν ολα ενα ψεμα που ζουσες και εσυ μαζι σε αυτο.
Απο που να παρω δυναμη για να σε αντιμετώπισω πες μου απο που ?εσυ που "ξέρεις" που μπορω να αγορασω ελπιδα , δύναμη και τολμη ?
