İlk gün çok ağlamıştım. Büyük ablalar yanıma gelip beni teselli ettiler. Bir kaç hafta sonra doğum günümde herkesi ayaklandırdım. Çok bağırıp çağırdım. Ağladım, odayı bir birine kattı, "annemi istiyorum" dedim. Dün bana odamı gösteren müdür yardımcısı geldi ve beni odasına götürdü. Çok kibar ve Nazikti. "İlayda bak canım zor günler geçirdi. Biliyorum. Annenle babanın ölmüş olması. Senin için çok zor. Özellikle bu yaşta. Daha çok Küçüksun. Bu yaşta bir anneye ve babaya ihtiyacın var. Seni üzmek istemem ama artık annen ve baban yok artık. Bunu kabul et. Onları göremeyeceksin" dediğinde ben ağlamaya tekrar başladım. Sözüne devam etti.
"Üzülme. Onları bir gün tekrar göreceksin. Bak sana bir tavsiye. Bu gün doğum günün. Bu günden sonra yeniden doğ. Sanki dünyaya yeni gelmişsin gibi. Geçmişini sil. Yeni bir sayfa aç. Yeni bir kız ol. Eskiyi unut. Yeniyi düşün. Geleceğini düşün. Nasıl biri olmak istiyorsan onu ol. Yenile kendini. Öyle bir yenile ki eski İlayda dan eser kalmasın. Tamam mı?" Dedi. Ben kafamı salladım. Odadan dışarı çıktığımda uzun koridorda durdum ve o kadının söylediklerini düşündüm. Evet yeni bir kız olmalıyım, Yeni bir yol Çizmeliydim, yep yeni yeni ter temiz bem beyaz bir sayfa açmalıydım, Eskiyi unutup geleceğime bakmalıydım. Eski kız değil yeni kız olmalıydım. Eski huylarımı bırakmalıydım. Yeni bir kız olmalıydım. O gün doğum günümdü ve ben sanki dünyaya yeni gelmişim gibi yenilemeliydim kendimi. Her sey yeni basliyordu benim icin. Öyle de yaptım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZIN HAYALİ
FanfictionBu ailesi 2 sene olup yetimhanede buyuyen bir İlaydanın hikayesi. Bts de bu hikayede. cogunlukla Suga. Yani bu Suga ve İlaydanin hikayesi oluyor
