YALNIZIN HAYALİ

HER ŞEYİN DEĞİŞTİĞİ NOKTA

Bütün hayatım o andan sonra değişti. Annem ve babamı öyle gördükten sonra... 8 yaşımdaydım o zamanlar. Daha küçüktüm. Saftım, hiç bir şey bilmiyordum. Alışverişten dönmüştük. Annem bana yeni bir oyuncak bebek almıştı. Onunla oynamanın heycanı içimdeydi. Sabırsızlanıyordum. İçeri girer girmez odama koştum ve oyuncak bebeğimle oynamaya başladım. Güzel güzel bebeklerimle annecilik ve babacılık oynuyordum. Tektim. Aniden annem ve babam bir birlerine bağırmaya başladılar. Ben korktum ve annemin bana yeni aldığı bebeğime sarıldım. Odadan dışarı çıkmadım çünkü korkuyordum. Onları dinlememek için kulaklarımı tıkadım. Annemin bağırma sesleri geldi. Annem "yapma yapma lütfen" diyordu. Daha fazla dayanamadı ve odadan dışarı çıktım. Annem ve babam bana döndüler. Babamın elinde silah vardı. O silahı görmemle korkum daha çok arttı. Annem "İlayda hadi kızım geç içeri" dedi. Babam çok sinirli duruyordu. Babam bağırmaya başladı "Geç içeri" dedi. Ben babamın o sesiyle ürktüm. Kucağımda bebeğim vardı ve ona sarıldım sım sıkı. Sanki beni o koruyacakmış gibi. Annem beni korumak için "bağırma kızıma" dedi. Babam "Sen sus" dedi ve annemin kafasına bir kere ateş etti. Ben "annee" diye bağırdım. Şoktaydım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Hala bebeğime sarılıyordum. Babam yüzünü bana döndü. Yüzünden resmen pişmanlık akıyordu. Her halinden belliydi. Babamda şoktaydı. "Allahım ben ne yaptım?" dedi. Evet baba sen ne yaptın? Neden yaptın? Babam o anın şokuyla olsa gerek ki kendi kafasınada ateş etti. Ben çığlığı bastım. Annemle babamın yanına gidip ağladım. Hatta belki kalkarlar diye onlara seslendim. Ben onlara seslenirken ruhları çoktan gök yüzüne uçmuştu. Artık beni duyamazlarsı. Çok seslendim. Annemin başından akan kan bebeğimin üzerine sürülmüştü. Babamınki de. Çok geçmeden Komşular geldiler. Kapı çalıyordu ama açmıyordum. Bağırıyorlardı kapıyı aç diye ama ben dinlemiyordum. Bir süre sonra kapıyı kırıp içeri girdiler. Komşular bizi o halde gördüler. Onlarda tuhaf olmuşlardı. Karşı komşu Hatice teyze beni aldı ve kendi evine götürdü. Polisler ve ambulans geldi. Ambulans annemi götürürken ben arkalarından bakıyordum. Polisler geldi ve bana sorular sormaya başladılar. Sonrada Sedefle beni bilmediğim bir yere götürdüler. Sedef kim mi? Sedef benim bebeğimin adı. Gittiğim yerdeki bir kadın bana "hoşgeldin. İsmin ne senin" diye sordu. Ama ben hem utanıyordum ve hemde hala o şoku üzüntüyü atlatamamıştım. Kadın "anladım biraz utangacız galba" dedi. Ben yine sesimi çıkartmadım. Bebeğime baktı. "Ne kadar da güzel bir bebek. Peki bunun ismi ne?" dedi. Ben "Sedef" dedim. Kadın "Sedef mi? Ne kadar da güzel bir isim. Eminim o da çok sevmiştir ismini. Ama üstü kirlenmiş. Ver onu yıkıyalım ter temiz olsun" dedi. Ben "hayir" dedim. Kadin "pekala. O zaman ben seni odana götüreyim" dedi ve beni kalacağım odaya götürdü. Burda benim yaşıtlarım da vardı. Her şey değişmişti artık.

Bir kaç bölüm sonra Suga da olacak. Büyük bir ihtimal 3. Bölümde.