istemiyorum anladın mı.. Ayrılalım...
Zayn: bunu sen mi söylüyorsun ? 4 yıl sonra evlenmemize 1 ay varken ?
- Zayn seninle evlenmiyeceğim. Anladın mı ?
Zayn: amacın nee ? Söylesene. Daha düne kadar. Bana asık Alice ne oldu ?
- yok anladın mı ? Yalancı yok.. Zayn sinirden dudaklarını kemirmeye başlamıştı. Gözleri dolarken ona bakmamak için kendimi zor tutuyordum.
Odanın kapısı açıldında ikimizde kapıya bakmıstık.
Liam: neler oluyor.
-birşey olduğu yok Liam.
Zayn: evet yok.. Sadece Alice beni terk ediyor. O kadar...
Liam: oha ne bu saçmalık ?
-Liam dışarı çıkar mısın ?
Liam: pekalaaa..
Liam kapıyı sert bir şekilde kapatıp dışarı çıktığımda. Dolaptan elime ne geçiyorsa bavula dolduruyordum.
Zayn: inanmıyorum Alice... Gerçekten çekip gidecek misin ?
Onu umursamayıp yaptığım işe devam ediyordum..
Zayn: Alice...
Ellerini belimde hissettiğimde gözlerim kapanmıştı..
Gitmeliydim.. Onu ne kadar bırakmamak istesemde o lanet şey beni öldürebilirdi... Ve onun bayıldığı saçlarımı kaybedecektim..
Alnını omzuma yasladığında canım daha çok yanmıştı...
Zayn: aşkım.. Beni bırakıp gidemezsin. En azından bu gece..
-ne anlamı varki ? Bu gece olmasa bile yarın gideceğim.
Zayn: en azından son bir gece kabuslarla uyumayacağım.. Son 4 yıldır olduğu gibi.
En derin noktadan vurmuştu... Ama benim suçum değil bebeğim...
-son bir gece ?
zayn: evet buna ihtiyacım var
sana bunları yasatmak istemezdim bebeğim..
saat zaten gerçekten geç olmuştu. gidemezdim.. kapının önünde bekleyen milyoonlarca hayran ve paparaziye malzeme olamazdım. elimdekileri alıp yere bırakmıştı..
her zamanki gibi başını kalbimin üzerine koyup belime sıkıca sarılmıştı... düşünüyorumda benim yüzümden ölen binlerce kişinin bedelini ödüyorum...
her nefes alış verişierim ile başı havaya kalkıp iniyordu... gözlerim çoktan dolmuştu... bir haftadır ondan birsey saklıyordum.. sinirliydim. ve canım yanıyordu... belki bunlar hiç olmasaydı.. yani ben o hayran kız olmasaydım.. zayn beni tanımasaydı.. şimdi acı çekmeyecekti.. ilk yıl o kadar çok tepki almıştık ki.. müzigi bırakma noktasına gelmişlerdi. benim yüzümden. liam zayne o kadar iyi destek oldu ve hayranları susturdu ki.. bende bir hayrandım.. hatta çok sanssız bir hayran.. biletimi alacak param yoktu.. onları izlemek ve dokunmak çok pahalı oldugu için o kadar parayı bulamamıştım. ama konser alanına gitmiştim.. kapının önünde durmama bile izin vermeyen izlandut kılıklı heriflerin ne dediğine aldırmadan..orada beklemiştim.. onlar için.. ve birilerinin dikkatini çekmişim ki şuan benim nefes alış verişlerim ile bütünleşiyor...
fanlar ile olan diyologlarım hep güzel olmuştu çünkü onları anlıyordum.. ünlü olmadıgım hatta basit bir anasınıfı öğretmeni oldugum için beni sevmişlerdi.. çünkü ben mükemmel değildim.. bazıları mükemmeliği arayıp beni hala sevmeselerde şuan gögüsümde yatan adam bana aşık...
......
gözlerimi araladıgımda günes tam anlamıyla yüzüme vuruyordu sanki artık gitme vaktim gelmişti... zayne kabussuz bir gece daha bırakmıştım... şimdi onu ve korkularını bırakıp gidiyorum.....
Saçlarının arasına uzun bir öpücük bırakmıştım.. Göz yaşlarım Daha fazla beklemeyip beni terk ettiğinde basını yavaşca yastığa bırakmıştım.
Daha çok erken olduğu için uyanmıyacaktı. Bende çok kısa bir süre o mükemmelliği izleyebilektim.
Sağ elimi yüzüne koyup alnımı anlına yaslamıştım..
....
Bana ait hiçbirşey kalmamalıydı.. Evet kesinlikle hiç birşey olmaması gerekiyordu.
Duvarda ne kadar resmimiz varsa onları çıkartmıştım.
Sıra veda anına gelmişti. Yanına oturup alnına minik bir öpücük bırakıp çantamı almıştım.
Son kez ona bakıp kapıya doğru yürüdüm..
Zayn: gitme..
Ahhh lanet olsun.. Neden uyandı ki. O bu saatte uyanmazdı ki..
-bir gece doldu.. Rüya bitti...
Nefesini ensemde hissettiğimde yürümeye başlamıştım.
Zayn: neden bana sadece tek bir sebeb söyle.
Aferin şimdi tam oldu... Ne diyecektim. Ah Zayn ben ameliyat olacağım beynimde tümör var. Ameliyat olsamda olmasamda öleceğim. Sana acı yaşatmak istemediğim için gidiyorum mu ? Derin bir nefes alıp ona dönmüştüm.
-istemiyorum.
Zayn: yapma. Alice.. Yalan söylüyorsun.
-başka biri var Zayn. Seni sevmiyorum... Hızlı adımlarla evden çıktığımda tek yapmak istediğim şey aglamaktı..
Zayn: o zaman herşey değişir... Hoşcakal sevgilim...
Dışarıda oluşan hareketlenme umrumda değildi.. Binlerce kez fotoğrafımın çekilmesi.
Arabaya binip sürmeye başlamıştım.. Taki önüme bir hayram geçene kadar.
Hayran: biz sana güvenmiştik. Bu yüzden miydi... O kadar insanın ölmesi... Sana onu üzmemen için yalvarmamız. Bizim ölmemiz bu kadar mı değersiz.. Sakın onun bir daha karşısına çıkma Alice. Onu bir daha üzersen seni ben öldüreceğim. Arabanin içinde olmama rağmen çok fazla etkilenmiştim. Önümde çekildiğinde. Bir yandan ağlıyor bir yandanda gaza basıyordum...
