Potterhead'e Dair

Hagrid'in Herşye Olumlu Baktığını Gösteren 9 An

1. Hagrid birinci kitapta, evinde beslediği yavru ejderha Norbert’i sevimli evcil hayvanı olarak görmekten hiç vazgeçmemişti.

Hagrid’in iyi bir evcil hayvanın ne olduğuna dair bakış açısı bazen birazcık yanıltıcı olabilir. Sonuçta üç kafalı, devasa bir köpeğe “Fluffy” (Pofuduk) adını vermekte bir sorun görmemişti. Bu enteresan evcil hayvan seçimlerinden biri de tabi ki, bir Norveç Pütürlüsü olan Norbert’ti. Hagrid her zaman bir ejderha beslemek istediğinden, Norbert’i kazandığına oldukça mutlu olmuştu.

Hagrid, “Şuna bakın, annesini nasıl tanıdı!” dedi.

Harry Potter ve Felsefe Taşı

2. Yöneltilen bütün suçlamalara rağmen Aragog’a destek çıkmıştı.

Hagrid’in bu tüylü dostuna duyduğu inancı anlamak biraz zor olabilir ve Harry’le Ron’u “örümcekleri “takip etmelerini söyleyerek direk olarak Akromantula’nın inine yönlendirirken Aragog’u biraz hafife almış olduğu da göz ardı edilemez. Fakat Tom Riddle Aragog’u Slytherin’in canavarı olmakla suçladığında Hagrid Aragog’un kimseyi öldürmediğinden emin bir şekilde dostuna arka çıkmıştır.

Daha da yaklaşan Riddle, “Hadi Rubeus,” dedi. “Ölen kızın annesiyle babası yarın buraya gelecek. Hogwarts’ın hiç değilse onları, kızlarını öldürenin imha edildiği konusunda temin etmesi lazım.”

Çocuk, “O değildi!” diye kükredi, sesi karanlık geçitte yankılanıyordu. “O yapmaz! Asla yapmaz!”

Harry Potter ve Sırlar Odası

3. Ron’un sümüklü böcek kusma problemi karşısında pek endişeye kapılmamıştı.

Harry ve Hermione, Ron’u eşikten içeri, tek odalı kulübeye geçirdiler. Bir köşede kocaman bir yatak vardı, ötekinde bir ateş neşeli neşeli çatırdıyordu. Harry, Ron’u bir iskemleye oturturken durumu çabucak açıkladı, ama Hagrid hiç de kaygılanmış görünmedi.

Güler yüzle, “Gireceğine çıksın daha iyi,” dedi, onun önüne büyük bakır bir leğen çekti. “Hepsini çıkar bakalım, Ron.”

Harry Potter ve Sırlar Odası

4. Hagrid bize kardeş sevgisinin gücünü göstermişti.

Hagrid üvey kardeşi Grawp’ın diğer devler tarafından itilip kakıldığını öğrendiğinde,  duygusallık ve kardeşini koruma güdüsünün karışımıyla hareket ederek Grawp’ı, bunu istememesine rağmen, Yasak Orman’da yaşaması için getirmişti.

“Biliyordum ki onu buraya getirirsem,” dedi Hagrid, onun da sesi ağlayacakmış gibiydi, “ve – ve ona biraz yol yordam öğretirsem – dışarı çıkarıp herkese onun zararsız olduğunu gösterebilirim!”

“Zararsız ha!” dedi Hermione tiz bir sesle. Hagrid panik içinde “hişşt” deyip susması için el kol hareketleri yaparken, önlerindeki muazzam yaratık yüksek sesle hırıldanıp uykusunda döndü.

“Baştan beri seni yaralayan o, değil mi? O yüzden böyle yara bere içindesin!”

“Kendi gücünün farkında değil!” dedi Hagrid içtenlikle. “Hem düzeliyor, artık eskisi kadar boğuşmuyor -“

“Demek bu yüzden dönmen iki ay sürdü!” dedi Hermione, dalgın dalgın. “Ah, Hagrid, madem gelmek istemiyordu, niye onu getirdin? Kendi halkıyla daha mutlu olmaz mıydı?”