Sunlight In The Dark | Jung Hoseok

Chapter 3

Vanessa gaat rustig op de bank zitten en begint te praten.

"Zo was het leuk bij je vriedinnetje?" Vraagt zij met een lachje.

Ik speel maar mee en zeg :
"Het was gewoon huiswerk maken , niks bezonders."

"Hou maar op Yeona, ik weet dat je liegt want de kleren die je aan hebt zijn niet eens van jouw en ik denk niet dat je vader het echt leuk gaat vinden als hij er achter komt dat je hebt gelogen denk je niet?"

Ze heeft een duivels lachje op haar gezicht.

Dat betekent niet veel goed en ik had gelijk want ze staat op en begint naar me toe te lopen. Ze pakt mijn haaren sleurt me mee naar de keuken. En kijkt rond.

"Ik heb wel zin in thee jij ook niet?" Vraagt ze met een duivels lachje.

Ze pakt de theekoker die ze al heeft opgewarmd en gooit het hete water over mij heen. Een brandend gevoel gaat door mij heen en ik schreeuw het uit. Ik probeer weg te rennen maar ver kom ik niet want ze heeft mijn hand gepakt en krapt er zo hard dat het gaat bloeden. Ze knijpt me in mijn wond en sleept mij mee naar boven. Ze gooit me in mijn kamer en doet de deur dicht. Ik begin te huilen. Zo gaat het nou elke dag.

Wat heeft leven nog van zin?

Waarom moet mijn vader nou haar uitkiezen om zijn vriedin te zijn? Als mama hier nog maar was.

Flashback

"Yeona je mag niet naar het feestje en daarmee is het klaar." Zegt mijn moeder streng.

"Ik mag ook nooit wat van jou!"
"IK HAAT JE!" Roep ik uit. En ik loop kwaad de deur uit.

3 uur later.

Ik ben afgekoeld en loop naar huis maar wanneer ik mijn straat in loop staan er allemaal ambulances en brandweerwagens en politie. Ik ren er naar toe maar ik wordt tegen gehouden door een brandweerman.
"Woonde jij hier?" Vraagt hij.

"Ja,hoezo?"

"Het spijt me maar ik heb slecht nieuws voor je, je moeder is overleden aan de gevolgen van brand." Zegt hij terwijl hij me aankijkt met medelijden.

En toen stortte mijn wereld in.

Tranen stromen over mijn wang en ik wil dood.

Dit is mijn schuld.

Allemaal mijn schuld.

Waarom was ik weggelopen?

Als ik dat niet had gedaan dan leefde ze nog.

Het is allemaal mijn schuld.

Ik was degene die het verdiende dood te gaan.

Einde van flashback.

Ik fluisterde mijn moeders naam.

Ik wil niet meer leven.

A/N

Hey hey dit is de derde chapter die ook heel zielig . Ik vondt het wel leuk om te schrijven en ik hoop dat jullie het ook leuk vinden.

Vraag van de Chapter:

Hoe zou jij je voelen als jij Yeona was?

Laat het achter in de comments.