✭Neighbour Downstairs✭ •jenlisa•gxg•

A Kiss On The Cheek

Bu gördüklerim doğru olamaz değil mi?
_____

Elimdeki pasta ve hediyeleri bırakıp hemen dışarı indim.

Ambulans gelmişti, Young-Soo teyzeyi sedyeye yatırıp ambulansa bindiriyorlardı ve Jennie dışarda ağlıyordu. Düşünmesi bile kötü ama ya Young-Soo teyzeye bir şey olduysa, hem Jennie hem de ben bundan çok etkilenirdik, özellikle de Jennie. Çünkü Young-Soo teyze onun öz babannesiydi.

Hava biraz serindi ve Jennie'nin üstü çok inceydi. Onun için tekrar yukarı çıkıp bir hırka aldım ve ona giydirdim.

👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭

"Jennie, ağlama lütfen. Bir şey olmayacak."

Jennie ile hastane koridorundaki sandalyelere oturmuştuk. O ağlıyor, ben ise onu teselli etmeye çalışıyordum.

"Ya ölürse?"

"Ölmeyecek."

Jennie aniden uzanıp yanağımı öpmüştü.

"İyi ki varsın Lalisa."

"Sen de Jennie, sen de iyi ki varsın."

Bugün onun doğum günü ancak kutlamak ne kadar doğru olur bilemiyorum, sonuçta babannesi yoğun bakımda.

Yine de ona bu özel gününü hatırlatmak adına harekete geçtim.

"Jennie."

"Efendim Lisa."

"Doğum günün kutlu olsun, iyi ki doğdun."

Gözlerinden süzülen yaşlar açık mavi pantolonunu ıslatıyordu ve bu nedenle ıslak olan yerler koyu maviye dönüyordu.

Tekrar yanağımdan öptü, bana sarılıp başını boynuma gömdü ve kulağıma fısıldadı.

"Teşekkür ederim Lalisa."

👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭👭

Ertesi gün Young-Soo teyze yoğun bakımdan çıkmıştı ve onu da alıp eve gittik.

Her ne kadar ben ona zorluk çıkarmasın diye istemezken Young-Soo teyze, Jennie’nin doğru düzgün  kutlayamadığımız doğum gününü kutlamamızı istedi. Haliyle ben de onu kıramadım ve kutladık.

Dün geceden suratımıza yerleşen üzüntü nedeniyle Young-Soo teyze bize kızmıştı, onun mutlu olması için yüzümüze tebessüm yerleştirmiştik.