13 Enveloppen

Envelop 1 ~ deel 1

De deur van de zolder gaat met veel gekraak open. Ik bekijk met een zucht de rommel die ik hier aantref. Stomme ouders, op deze zonnige eerste vakantie dag mag ik van mijn lieve ouders onze zolder opruimen. Daarom dus stomme ouders. Ik kijk nog eens rond maar in plaats te beginnen met opruimen, blijf ik staren naar de troep van kisten, dozen, blaren en stof; heel veel stof. Super! NOT.

" April sta daar niet zo, kom in beweging die troep gaat zich niet van zelf opruimen of wel soms." Roept mijn mama van beneden. Ik had zin om te zeggen ja. Maar omdat ik zo een lieve dochter ben doe ik het niet. Het verbaast mij wel dat ze weet dat ik hier gewoon sta te staan.

" April! In gods naam, laat mij niet naar boven komen want dan zwaait er wat" hoor ik haar weer van beneden roepen. Ik ga met mijn handen door mijn gezicht van frustratie terwijl ik een luide zucht laat. 'Nanana want dan zwaait er wat' zeg ik haar na met een piepstem vol irritatie.

Wie begint er nu zijn vakantie met opruimen. Niemand inderdaad. Normaal zou ik nu lekker op het strand van Sint-Idesbald liggen, zalig zitten te zonnebaden in de zon. Maar nee, mijn ouders moesten er weer een stokje voorsteken en mij straf geven om de stomste reden. Ik was gebuisd voor aardrijkskunde, dat was de reden. Maar in plaats mij een nuttige straf te geven zoals normale ouders zouden doen, zodat ik er nog iets aan heb.

Nee, ze laten mij de zolder opruimen. Zolang als ik leef en weet, is de zolder opruimen niet iets waar je iets van kunt leren? Tenzij ze mij willen leren opruimen maar dat kan ik al sinds de dag dat ik met blokken ben beginnen spelen. Al ruimde ik niet altijd de blokken op... nu ja. Samengevat, ik vind de straf op niks trekken en ongelofelijk absurd. Ik zucht nog eens een keer. Ik zal maar beter beginnen hoe sneller het klaar is hoe beter. Met één beweging sta ik terug op mijn voeten. Ik doe het wrijf gebaar met mijn handen en mompel nog wat door over hoe stom deze straf wel is. Ik wandel naar het raam om het helemaal open te zetten voor frisse lucht. Ik zie dat iemand in het huis tegenover mij als een gek zit te zwaaien uit het raam .

"Eindelijk ik dacht dat je nooit je venster ging opendoen!" vertelt mijn vriendin Sam met lach. Ik vlieg spontaan in de lach. Sam is als een gek aan het schreeuwen zodat ik haar zal horen.

" Hey Sam, wat doe jij op zolder op deze zonnige dag? Ging jij niet mee naar het strand?" vraag ik haar. Ik ging met een groep naar het strand en Sam was natuurlijk iemand van die bende.

" Hey April, nee het zou geen lolletje zijn zonder jou dus ben ik thuis gebleven en mij opgesloten op zolder als protest." Ze rolt haar onderlip uit zodat ze een pruil lip krijgt. Ik lach naar haar.

" Denk je nu echt dat ik dat geloof Sam? Volgende keer beter, vertel waarom ben je niet mee?"

" Ik heb straf gekregen van mij lieve ouders" zegt ze sip, ik denk dat iedereen zijn ouders lief vindt op het moment als ik het zo hoor.

" Echt? Hoe grappig, zelfde straf als mij?" vraag ik nieuwsgierig.

"Jip, mijn ouders vonden het een slim idee van jou ouder dus gaven ze mij de zelfde straf. En het is niet grappig. Nu zitten wij twee hier lomp op te ruimen terwijl de rest van de wereld ligt te zonnebaden." Roept ze gefrustreerd uit terwijl ze haar handen in de lucht gooit, of dat was haar plan dan toch want haar arm botst tegen haar hoofd.

" Vertel mij wat, ik betwijfel wel het 'de rest van de wereld' deel  maar ik ben het volledig met je eens voor de rest." Glimlach ik haar toe. Al moet ik eerder schreeuwen. Ik zie Sam goedkeurend lachen. Ze wilt antwoorden met een van haar fantastische woord keuze maar wordt verstoord door de voordeur die opengaat. Een kwade mevr. Steenvank komt de straat op.

" Jullie twee!" Sam kijkt of er op straat mensen zijn.

" Mama tegen wie heb jij het? Je ziet ze ook vliegen denk ik." Ze geeft haar mama een rare blik. Die schudt alleen woest haar hoofd. Net een oermens zou ik zeggen, maar die gedachten hou ik maar voor mij zelf. Mevr. Steenvank slaat met haar hand op haar voorhoofd.