13 Enveloppen

Envelop 1 ~ deel 2

“ Papa?”  piep ik bezorgd, hij draait zich met een ruk om. Een vriendelijke glimlach komt op zijn gezicht als hij mij ziet, alsof hij mijn nu pas zit.

“ Aah April, klaar met opruimen? Hoelang sta je mij eigenlijk al te bespiede” knipoogt hij naar mij. Ik kijk hem gechoqueerd aan.

“ Ik heb juist met je gepraat!” roep ik uit. Papa kijkt mij niet begrijpend aan.

“ Hoe bedoel je?  Zo ver dat ik mij kan herinneren heb ik je laats gesproken met mama en de muis” hij zegt het met zoveel overtuigingskracht dat ik hem geloof net alsof het echt zo was. Ik sta snel op “ Ooh ja, hahahaha… ik had je, niet waar” stotter ik uit, mijn gevoel zei me dat ik er beter niet op in kan gaan. Ik zal het zelf maar moeten oplossen. Ik draai me om en loop terug naar de zolder. Ik probeer met het lopen alles van me af te gooien. Een minuut later lig ik dan ook hijgend  op de grond van de zolder. Ik voel mijn lichaam heerlijk prikkelen van de inspanning die ik heb geleverd. Kort maar krachtig zoals ze zeggen. Hoe langer ik blijf liggen, hoe groter de  nieuwsgierigheid opkomt voor de tas.

Een ongelofelijke kracht trekt mijn aandacht tot eindelijk naar de tas. Ik kantel mijn hoofd in die richting. Tot mijn verbazing ligt de tas open op de grond, een hoekje van een stukje papier steekt uit de opening. Ik ga lichtjes omhoog met de bedoeling om de inhoud van de tas te pakken. Maar bij die beweging voel ik weer iets prikken en val ik terug plat. Wat als ik nu super snel het papier gewoon neem. Tegelijk dat ik de knoop doorhakte of ik het ging doen of niet, loop ik naar de tas toe. Ik val op mijn knieën, steek mijn hand in de gleuf van de tas. De naalden prikken weer en de grijpende hand zorgt dat ik geen lucht krijg, maar ik negeer ze volkomen. Helemaal gefocust op de zoekende hand in de tas. Zodra het papier vast geklampt is in mijn hand verdwijnt alle pijn. Opgelucht neem ik de lucht weer op in mijn longen. Bang dat de pijn terug komt sla ik de tas om mijn schouder en loop naar mijn kamer.

De frisse geur van appel wierook die in mijn kamer hangt ontspant mij. Door de adrenaline die nog volle bak door mijn aderen loopt, besluit ik al wandelend het papier te bekijken. Het blijkt een envelop te zijn. Ik voel hem amper in mijn handen liggen omdat hij zo licht is. Als je het mij zou vragen zou ik zeggen dat hij lichter is als een veer. Zo snel als mijn vingers het toe laten, trek ik aan de zwarte stempel waardoor hij open gaat. Op het eerste gezicht lijkt het of dat  de envelop leeg is. Ik bespeur al kwaadheid in mijn lichaam, op mijzelf. In frustratie open ik de envelop helemaal waardoor ik letters in de binnenkant zie verschijnen. Blijkbaar is er in de envelop geschreven. Met een glimlach van zelfvoldaanheid lees ik de envelop.

Gegroet gij magiër,

Wat je hier leest, en in je handen hebt is van zeer groot belang. Deel dit met niemand en vertrouw alleen je eigen. Je nieuwsgierigheid heeft gewonnen van je gevoel dat deze envelop niks goed is, en je gevoel had gelijk. Nu je deze envelop geopend hebt, is er geen weg meer terug. Hij zal je blijven volgen tot je begint aan je reis.  De envelop heeft jou uitgekozen en gelooft dat jij de persoon bent voor deze opdracht. Sla dit niet in twijfel,vertrouw op de envelop. Om deze opdrachten te vervullen moet je over nieuwsgierigheid,durf,gevoel en kracht bezitten. je magische vermogens zullen je gedurende deze reis amper kunnen helpen.  Je bent een hoop voor het einde van de oorlog, waarschijnlijk de enigste hoop. Je doel is om de reis die voor je is klaargelegd te vervullen. Dat doe je door de 13 enveloppen te zoeken die verspreid liggen over de 8 werelddelen , dit is de eerste envelop.  Denk niet dat dit gemakkelijk wordt. Op je pad liggen gevaren die ver buiten je magisch denk vermogen liggen, trotseer ze vol moed. Je eind doel is om de lithia’s uit te roeien. Ik, Marcius Donias, heb hun grote geheim ontdekt om dit eind doel te kunnen voltooien. Onthoud alles goed wat ik je vertel in deze enveloppen, en alles wat je ontdekt door je reis. Puzzel het allemaal samen alleen dan zul je hun geheim weten.  Wees sluw, gebruik je brein om de enveloppen te ontraffelen. Niks, maar dan ook niks zal letterlijk in de enveloppen staan over de volgende struikelblok.. Ik vertel je in raadsels waar je, je volgende envelop kunt vinden. Bij deze envelop steekt  een medaillon en een kaart om je te leiden. Tip één gebruik het medaillon verstandig. Tip twee, steek de enveloppen in de tas en al het waardevolle dat je tegenkomt.