One More Light/Victuuri/

One More Light

Minął miesiąc odkąd wróciłem do Rosji. Yuri i ja to już przeszłość. Sam tak zdecydował. Dostosowałem się i choć było mi ciężko starałem się żyć normalnie. Wróciłem więc do trenowania pod okiem Yakova. Było znośnie, jednak wracanie do pustego domu nie było ani trochę przyjemne.

Codziennie po lodowisku siedziałem na Internecie szukając informacji co z Yurim. Mimo, że nie byliśmy już razem, to wciąż pozostała troska o młodego Japończyka.

Któregoś dnia zobaczyłem artykuł o Katsukim.

"Stracił cel w życiu? Czyli o próbie samobójczej Yuriego Katsukiego, srebrnego medalisty ubiegłorocznego Grand Prix."

Sam tytuł powodował, że czułem strach. Mimo tego uczucia zacząłem czytać.

5 sierpnia tego roku młody łyżwiarz Katsuki Yuri usiłował popełnić samobójstwo w swoim domu. Po samym rozstaniu z Victorem Nikiforovem, jak mówił w wielu nieopublikowanych wywiadach był zdruzgotany swoją decyzją. Podobno już wcześniej zamartwiał się i niemal wyrywał sobie włosy z głowy myśląc co robić.

Should've stayed, were there signs, I ignored?/Powinienem był zostać, czy były znaki, które zignorowałem?

Czułem się podle. Jak mogłem go zostawić? Był, z resztą dalej jest całym moim życiem, bez niego nic nie byłoby takie piękne. Tak bardzo chciałem być przy nim. Objąć go. Nigdy nie puścić, nigdy nie opuścić, nigdy już więcej nie zranić. Nigdy nie spowodować bólu.

Can I help you, not to hurt, anymore?/ Czy mogę ci pomóc, żeby nie bolało nigdy więcej?

Spojrzałem na obrączkę, która znajdowała się na moim palcu i przypomniałem sobie tę cudowną noc w Barcelonie, kiedy Yuri podarował mi ją jako podziękowanie za pracę i poświęcony czas. Traktowałem ją jak amulet, zupełnie tak jak Yuri swoją. Obrączki były jak światło w ciemności. Rozjaśniały każdy zakątek mojego życia, gdyż były znakiem, że mam kogoś, kto mnie kocha.

We saw brilliance, when the world, was asleep/ Zobaczyliśmy blask, kiedy świat był pogrążony we śnie

Pamiętałem moment w którym siedzieliśmy razem z Mari, Minako, Phichitem, Chrisem, Otabekiem oraz Jurio w restauracji i podczas rozmowy przyjaciel Yuriego nagle zauważył obrączki na naszych palcach. Jego krzyk o nowej drodze życia i oklaski klientów jadłodajni mocno zapadły mi w pamięci. Słowa o zaręczynach, które później wypowiedziałem na pewno zaskoczyły każdego.

Może to tym przestraszyłem Yuriego? Może dlatego w tamtym momencie miał wątpliwości?

There are things that we can have, but can't keep/ Są rzeczy, które możemy mieć, ale nie potrafimy utrzymać

Czułem się przygnieciony jakimś ogromnym ciężarem. Świadomość, że Yuri chciał popełnić samobójstwo doprowadzała mnie do szaleństwa. To nigdy nie miało tak być.

Czy Victor Nikiforov czuje się odpowiedzialny za ten czyn? Nie wiemy.

Czułem. Tak cholernie czułem się odpowiedzialny za to co zrobił mój ukochany, że prawie wychodziłem z siebie. Mogłem go nie posłuchać, mogłem się kłócić i zostać. A nie zrobiłem tego. Nie pokazałem mu swojego uczucia. Jestem beznadziejny.

If they say

Who cares if one more light goes out?

In the sky of a million stars

It flickers, flickers

Who cares when someone's time runs out?