Bad Prince (Υπο Διόρθωση)

11ο Κεφάλαιο

Άρης Pov 🙌

"Πάμε να φύγουμε!" πέταξα το μισό τσιγάρο που είχε απομένει κάτω και προχώρησα βιαστικά προς το αυτοκίνητο μου.

Η Εύα έμεινε για λίγο μλκας αλλά κατάφερε να πάρει μπρος και να μπει μέσα στο αυτοκίνητο.

"Που πάμε?" ρώτησε διστακτικά.

"Σπίτι σου! Πέρασε η ώρα.. Ο αδερφός σου θα ανησυχεί!" απάντησα απότομα και πάτησα δυνατά το γκάζι δημιουργώντας μια υπέροχη ηχορύπανση.

"Είσαι εντάξει?" με κοίταξε εξεταστικα λίγα λεπτά αργότερα.

Αγνοώντας την παντελώς συνέχισα απτόητος να πατάω δυνατά το πόδι μου στο γκάζι.

Εκείνη γύρισε το κεφάλι της στον δρόμο χωρίς να ρωτήσει κάτι άλλο. Αγκάλιασε με τα δυο της χέρια το σώμα της και έγειρε το κεφάλι της στο τζάμι.

Φαινόταν από χιλιόμετρα πως είχε επηρεαστεί από αυτά που μου είπε.

Μακάρι να ήξερε πόσο γαμημενα πολύ είχα επηρεαστεί και εγώ από όλα αυτά.

Τι πάω να κάνω γαμωτο?

Πάω να της βάλω άλλο ενα μαχαίρι στην πλάτη?

Πόσο μλκας παίζει να είμαι?

Σταμάτησα απότομα μπροστά από το σπίτι όπου έμενε.

Μόλις κατάλαβε ότι φτάσαμε με κοίταξε με την ίδια απορία που είχε πριν.

Συνέχισα να κοιτάω τον δρόμο μπροστά μου αγνοώντας τα μάτια της που έπεφταν σαν σφαίρες πάνω μου.

Εφόσον κατάλαβε πως δεν θα έλεγα κάτι άνοιξε την πόρτα και έκανε να βγάλει την ζακέτα.

"Κράτησε την.." ψιθύρισα χωρίς να της δώσω το βλέμμα που ζητούσε.

"Μα.." προσπάθησε να πει.

"Είπα κάτι! Μην με κάνεις να ξαναεπαναλαμβανω!" γύρισα και κοίταξα ίσως για τελευταία φορά αυτά τα μάτια που είχα λατρέψει αυτές τις μέρες.

"Εντάξει.." ψέλλισε σιγανά.

Ο λαιμός μου γύρισε πάλι στην αρχική του θέση. Ευθεία. Μακριά από τον πειρασμό του μελανχολικου βλέμματος της.

Χωρίς να περιμένει το αντίο που δεν είχα σκοπό να δώσω άνοιξε την πόρτα και έφυγε.

Έβαλα μπρος και έφυγα όσο πιο γρήγορα γινόταν από το μέρος που με αιδιαζε τόσο άσχημα.

Μόλις έφτασα σε ένα κόκκινο φανάρι έβγαλα από την τσέπη μου το κινητό και πληκτρολόγησα τον αριθμό του μαλακα.