Jimin'le birlikte kızların yanında vardıklarında onun kendisine haber vermeden bu kadar içmiş olmasına inanamıyordu. Areum denen aptalın kendisine çizdiği ve artık hatırlamadığı aptal çizgi yüzünden hesap da soramıyordu. Sadece böyle anlarda onun isteğini kabul etmiş olmaktan nefret ediyordu. Aslında son zamanlarda sabrı taşmaya başlamıştı ama biraz daha sabretmeye karar vermişti.
Areum'u belinden yakalayıp kaldırdığında sarhoş olduğu zamanlarda yaptığı gibi ona sokulmuştu kız. Bunu seviyordu. Bir bebek gibi onu taşımayı, kokusunu içine çekmeyi, onla olmayı. Taehyung ona dair her şeyi seviyordu ve yakında bunu söyleme özgürlüğünü elde edeceğini umuyordu.
"Neden böyle Taetae?" demişti kız mırıldanarak.
"Hım?" Taehyung düşüncelerinden sıyrılıp Areum'a döndüğünde yüzüne bakmak için kafasını biraz eğdi. Areum onun uzun boyunu çok seviyordu, uzun parmaklarını ve uzun bacaklarını. Bir keresinde ağzından kaçırdığı için biliyordu bunları.
"Neden böyleyiz?" dedi Areum bu defa. "Böyle olmak zorunda mıyız?" Kıza bunu onun istediğini söyleyemiyordu çünkü kendine geldiğinde yine kaçmasından korkuyordu. Onu köşeye sıkıştırdığında söyleyecekti her şeyi.
Bu yüzden kızın alnına düşen saçlarını geriye itip alnına küçük bir öpücük bırakmakla yetindi.
"Her zaman yanındayım Areum," dedi. "Ne olursa olsun burada olacağım. Bunları düşünme artık. Gökyüzü nasılsa hala mavi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sky Blue | Taehyung
Fanfictionnewestidol: Gökyüzü mavi olduğu sürece yanından ayrılmayacağım, söz veriyorum beautyandthedance: Söz veriyorum #texting
