Het was nog maar zes uur toen Jan zijn auto parkeerde op loopafstand van het strand. Het was een ochtend als alle andere. Vanaf paal 18 zou hij richting paal 22 lopen en daarna weer terug. Er stond een zwak windje en de zon had moeite om er door te komen. En toch beloofde het een mooie dag te worden, Jan is namelijk strandjutter.
Fluitend liep hij, zoals elke ochtend sinds zijn pensioen, het strand op. Hij keek uit over de rustige zee en de golven die langzaam over het strand bewogen. Hij liep naar het water. Bij paal 18 was nog maar weinig te vinden, niet eens een aangespoeld stukje visnet. Toen Jan uitkeek over de rest van zijn te lopen route, zag hij bij paal 19 een grote plastic zak liggen. 'Aha, hebbes!, zei Jan in zichzelf en hij liep naar paal 19, om zijn vondst beter te kunnen bekijken.
Wat zou het kunnen zijn? Een hele rol plastic? Waarom zou iemand dat in zee gooien? Toen hij dichterbij kwam bleef hij ineens stokstijf staan. Jan pakte zijn telefoon uit zijn binnenzak.
'Hallo politie?, zei Jan 'jullie moeten bij het strand op Texel bij paal 19 komen, er is iets verschrikkelijks gebeurd'.
JE LEEST
Texelmoorden - De Lijkenzak
Misterio / SuspensoIk ga beginnen aan deze nieuwe serie! De vorige heb ik helaas niet af kunnen ronden, maar ik hoop van deze serie ongeveer 10 verhalen te kunnen schrijven over de moorden op Texel. Gebeurtenissen hebben niet echt plaatsgevonden en alles is gebasseerd...
