Chapter 11 -Part1

146 7 1
                                    

Maureens POV

Ghad! What is wrong with me? I dont think this is just a simple hate to that monggol.

-

Sapo sapo ko ang dibdib ko papalayo sa gym. Ano bang problema ng puso ko? Bakit bigla bigla nalang itong tumitibok ng walang tigil?

-

Sa bawat dinadaan ko, maraming mata na nakaabang at maramig bibig ang handang maglabas ng sari saring komento.

-

Narating ko ang cafeteria ng walang ibang iniisip kundi ang puso kong naghaharumintado dahil sa pakana ng unong iyon.

-

Ginutom ako sa kakaisip. Ewan ko ba! Hindi mawala wala sa isip ko ang nangyari kanina. Saan na nga ba yung babaeng may sayad na yun? Para naman magamit yung pagkaingay ng bibig niya at mawala sa isip ko yung nangyari.

-

Kumakain ako ng tahimik dito sa pinakasulok na bahagi ng cafeteria ng narinig ko na naman ang pusong kong naghaharumintado na naman dahil sa isipang narinig ko ang boses ni uno na naghahanap saakin.

-
-

Even the best fall down sometimes
Even the wrong words seem to rhyme
Out of the doubt that fills your mind
You finally find
You and I collide

You finally find
You and I collide

You finally find
You and I collide

"Please.... let me court you Maureen baby"

-
-

Napapikit ako. Ano ba talagang gustong iparating nung gagong yun? Bakit niya ginulo ang pusot isipan ko?

Hooh! Maureen kalimutan mo na yun.Wala lang yun.

-

"Baby!"

Napamulat ako ng mata at napahawak sa dibdib. Lord, this time i turn to you What is the meaning of this?

"Baby, baby. Did you like the song? It was meant for our lovestory baby"

Lord, nhahihirapan na akong huminga. Ang sikip sikip na ng dibdib ko. At nahihirapan din ako sa lakas ng tibok ng puso ko. Ano ba talaga? Can't you give me a sign?

Wait! Huh! Pathetic me. Kailan pa ako nag kainteres sa mga ganyang bagay? Tama, wala lang yun dahil wala akong pakialam.

"Baby!" nabalik ako sa realidad. Nalukot ang mukha ko. Langya! Ano na naman ang kailangan nito? Inikot ko ang mga mata ko at kitang kita ko kung paano dumarami ang mga taong nakapaligid saamin.

-

Tiningnan ko siya or should i say sila. Napasinghap, nagulat, at natakot ang mga nakapaligid.

"What is it that you need?" I said COLD & EMOTIONLESS. I need to cast aside my thoughts and act as if nothing happened. I dont like the feeling of this.

"Did you like my surprise, baby?" he smiled that makes my inside tumbles.

Walang patumpik tumpik at sinabihan ko siyang-

"Hindi. Anong magugustuhan ko doon? Yung boses mong parang palaka? Yung guitar na napakasama ng pagkatugtug? Yung piano na wala sa tono? o yung drums na ang sakit sakit sa tenga pakinggan?" walang gana kung tugon sa kanya tatalikod na sana ako, ready to walk out pero bago pa aman yun mangyari eh, nahawakan na niya ang kamay.

Warning: She's the Campus Nerd [ON-HOLD]Where stories live. Discover now