Tanıtım.

138 23 13
                                    

Peşimizde Japon polisleri bizi kovalarken arkamda bıraktığım köstekli saatime döndük ikimizde. Elimi bıraktı ve hızla geriye dönüp koştu. Eğildi ve saati aldı. Cesareti karşısında bir anlık şaşırdım, şaşkınlığım sonrasında "Hadi, hızlı!" dedi. Tekrardan ellerimiz birbirine kavuştu, polislerden kaçmamız olanaksızdı. Bir duvar arasına itti beni, ve karşıma geçti. İşte karşımdaydı, büyük gözleri, dolgun dudakları.. Her şeyiyle karşımdaydı, onu bu kadar yakından görmek; Muazzamdı. 
"Öyle berbat aşk romanları yazana kadar..."

Bir hışımla kafasından şapkasını çıkardı. 

"...Bunun gibi vatana yardım edecek bir şey yapmıyorsun?"

Ve dudakları dudaklarımı buldu...

Y/N: Yayınlayıp yayınlamamak hakkında çok düşündüm ve yayınlamaya karar verdim umarım bu fici beğenirsiniz. Sizleri seviyoruum. 

Joseon Gençlik İttifakı adına..

Chicago TypewriterHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin