Black Love/Stony

Bölüm 1. Elin için ona gerek yok!

Gözlerimi arabanın camına yaslarken kendimi sakin olmaya zorladım. Ailemin anlayamadığının farkındaydım. İkisi de liseyi yeni bitirmiş, gelecek vaat eden zeki bir adamın -ki bu adamın soyadı Stark- kıçını kaldırıp askeri okulu tercih etmesini anlayamıyordu. İkisi ve çevremdeki herkes istediğim her şeye sahip olduğumu düşünüyordu. Para, zeka, yakışıklılık... ama hiçbiri Tony Stark olmaktan yorulduğumu anlamıyordu. Babamın parası ve soyadı benim için her şeyi kolaylaştırmadan işlerin nasıl ilerleyeceğini merak ediyorum. Buna ihtiyacım var... 

"Zorlandığını hissettiğinde araman yeter Antony." araba okulun önünde durduğunda uzanıp geniş sırt çantamı aldım. "Evet, ilk söylediğinde de anlamıştım baba." arabadan inip bagajdaki valizimi aldım. Annem arabadan inmişti. Babamın inmesini beklemiyordum zaten. Annem kollarını bana doladı. "Seni özleyeceğim Tony. İlk tatilde eve gel lütfen." kollarımı gevşekçe anneme doladım. "Peki." diyebildim sadece.

Arabadan uzaklaşıp onlara arkamı dönerek okula doğru yürüdüm. İçeri arabaları almıyorlardı. Ağır valizi sürükleyerek okula girdim. Kapıdaki nöbetçi askere birkaç gün önce eve postalanan kimlik kartını göstererek içeri girdim. Okula kabul edilmek için gereken ortalamayı yapıp mülakatları geçmiştim. Fiziksel sınavları da geçmiştim ve sonunda buradaydım işte. Ayaklarımı sürüyerek kalabalığa çarpmamaya çalışarak ilerledim. Burası Amerika'nın en eski ve köklü okullarındandı. 

Gözlerimi okulun geniş bahçesinde gezdirdim. Benim gibi birinci sınıflar çoğunluktaydı. Arada birbiriyle selamlaşan üst sınıfları görebiliyordum. Cebimden telefonumu çıkartıp okulun haritasına girdim. Buraya gelmeden önce harita için bir program yazmıştım, bu kadar büyük bir yerde kaybolmamak için bir harita gerekliydi. Albay Thayer Yurdu'nda kalıyordum. Bulunduğum yerden yirmi dakikalık yürüme mesafesiydi. Hafifçe zıplayarak sırt çantamı düzelttim ve valizimi sürükleyerek haritadaki yolda yürümeye başladım. 

Etraftaki insanlara aldırmadan yirmi dakikanın sonunda yurt binasının önündeydim. Eski taş bina ikinci sınıf korku filmlerine benziyordu. Etraf bu kadar aydınlık ve karanlık olmasaydı kabuslarımdan birinde başrol oynayabilirdi. Taş binaya girdiğimde valizi bir köşeye bırakıp yurt müdürünün odasına yürüdüm. Açık olan kapıyı bir kere tıklatıp içeri girdim. Masanın arkasında müdür olduğunu tahmin ettiğim adam oturuyordu. Orta yaşlıydı. Kırlaşmaya başlamış siyah saçları ve saçlarıyla aynı renk gözleri vardı. Kapının önündeki yazıyı hatırladım. Tommy Perks 

"Dediğim gibi Rogers, son yılını olaysız geçir." gözlerimi sarışın çocuğa çevirdim. Sadece başını salladı  ve bana döndü. Hayatımda gördüğüm en parlak mavi gözlere sahipti. Mavi gözlerinde inanılmaz bir muzurluk vardı. Kemikli bir suratı ve parlak sarı saçları vardı. Bana doğru yürümeye başladığında nefesimi tutmuştum. Yanımdan geçerken iliklerime kadar vanilya ve tarçın kokusunu aldım. Yanımdan geçip gittiğinde tuttuğum nefesimi bıraktım.

"Evet?" içeri doğru bir adım attım. "Kalacağım odayı öğrenecektim." masanın üstündeki bir listeyi önüne çekti. "İsim?"

"Stark. Antony Stark." gözlerini listeden kaldırıp bana çevirdi. "Howard Stark'la akrabalık bağın var mı? Stark Silah Sanayi'nin sahibi olan?" derin bir nefes aldım ve başımı iki yana salladım. "Hayır, soyadı benzerliği." Eh, eğer eski dünyamın kapıların ardında kalmasını istiyorsam bana ayrıcalık sağlayacak şeyleri de orada bırakmalıydım. Adam yeniden ilgisizce kağıtlarına döndü. "Altıncı kat, oda 634." başımı sallamakla yetindim ve arkamı dönüp odadan çıktım.

Bir köşeye bıraktığım valizimi aldım. Etrafta bir asansör yoktu. Önümde uzanan merdivenlere bakıp derin bir nefes aldım. Bu kadar eski bir binada asansör yoktu tabii. Valizi yükleyerek önümde uzanan merdivenlere ilerledim. Kollarım güçlüydü ama altı kat bu valizi taşımak yorucuydu. Üçüncü katı geçtiğimde ciğerlerim isyan ediyordu. Derin nefesler almaya çalışırken kendi kendime mırıldandım. "Sikerim merdivenini de okulunu da."