Bölüm 1 - Şehirden Köye

194 14 34
                                    

Daha önce Bodrum'a defalarca gelmiştim ama hepsi tatil içindi hiç bu yolları kullanıp bir yere gittiğimi hatırlamıyorum.Güzelim klimalı arabamı(bebeğimi)bırakıp bu ter kokulu otobüse bindiğime inanmıyorum.Nasıl yaşayacağımı bilmiyorum ama mecburum.

Neden mecbursun derseniz kısaca anlatayım:Bir kaç ay sonra nikah masasına oturacağım adamın beni aldattığına şahit oldum. Aslında zoraki bir evlilik olması gerekiyordu ama ben ona çoktan aşık olmuştum.Ama o benim aşkıma ihanet etti en yakın arkadaşım dediğim kişiyle aldattı beni.Ben de yüzüğü attım direkt, ailem de beni buraya, Ege'deki bu küçük tatil köyüne gönderdi dinlenmem için.Aslında biraz endişeliyim çünkü daha önce teyzemi hiç görmedim. Anne ve babam ben çok küçükken teyzemle küsmüşlerdi.Bana neden küstüklerinin hiç anlatmadı annem ama gidince teyzeme bunu soracağım.

Artık şu otobüsten hemen inmek istiyordum çok küçüktü ve çok kalabalıktı.Daha fazla dayanamayacaktım ki otobüs durdu ve herkes inmeye başladı ben nerde ineceğimi bilmediğim için bekliyordum herkes indikten sonra şoför amca bana baktı"kızım sen nerde incen "dedi bende "bilmiyorum burda teyzem yaşıyor onun yanına gidiyorum adres bu kâğıtta yazıyor " diyip elimdeki kağıdı amcaya uzattım baktı "Sen Zeynep muallimenin yeğeni misin gızım?"dedi demek ki teyzemi burda herkes tanıyordu "evet amca "dedim "sen burda inceksin kızım "dedi.Bende indim hemen ve bavullarımı indirmesini bekledim ama şoför amca inmedi "Gızım bavullarını indirsene hadi gitcem işim va" dedi Bi an şaşırdım hem şivesine hem de bavullarımı kendim alacağıma "amca ben nasıl indiririm onları çok ağır ama "dedim o da çevrede gözünü gezdirdi oradan geçen uzun boylu, zayıf, omuzları geniş bir delikanlıyı yanına çağırdı."Boran oğlum gel bakem buraya"dedi.

"Efendim Muzaffer amca noldu?" dedi uzun boylu çocuk. Yakışıklı denebilecek bir çocuktu. "Şu hanım gızımın bavullarını indiriver bakem." dedi. Umursamaz bir tavırla süzdü beni Boran denilen çocuk.Yüzündeki umursamaz tavra anlam verememiştim. Kendini beğenmişin tekiydi anlaşılan.

"Kendisi indiremiyor muymuş bu hanım kız? " dedi dalga geçercesine. Bu çocuk kıl bir tipti anlaşılan."Kendim yapabilsem sana mı söylerdim acaba kendini beğenmiş "dedim bi anlık sinirle normalde hemen sinir olmam ama bu uzun çocuğa gıcık olmuştum."Kendimi beğenmiş olsam hala burda duruyor olmazsın hanım kı... Küçük hanım"dedi bana yaklaşarak. Tek kaşını kaldırmıştı. Sinir bozucu gülümsemesiyle indirdi iki koca bavulumu.

Benim bir şey dememe fırsat bırakmadan diğerine göre daha büyük olan toz pembe bavulu aldı ve sürükleyerek gitmeye başladı. Kollarımı kavuşturmuş ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. Ardından gitmediğimi fark ettiğinde bavulun kolunu bırakmadan ardına döndü ve o sinir bozucu gülümsemesiyle "Bavul kendi kendine ardımdan gelmeyecek küçük hanım. Hem bütün gün seni bekleyemem o ojeli ellerine rica etsen de gitsek artık." dedi. Bu ukala tavırlarına rağmen neden bana yardım ettiğini anlamamıştım. Daha küçük olan bavulumu alıp ardından gitmeye başladım.

Herkese merhaba, bu benim ilk hikayem. Yorum ve vote bırakırsanız sevinirim.

Şehirden İndim KöyeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin