Saved by her heroes √

vervolg H9

en rent hem achterna.....

"Jer!" Linde schreeuwt, "Jeremy wat is er?" Jeremy stopt, "Linde?" zegt hij zacht en begint te huilen, "Linde ben jij dat?" Linde knikt en loopt naar hem toe. Samen lopen ze naar een hek en gaan zitten. "Jeremy wat is er?" Jeremy huilt en kijkt boos, "Ze heeft me.." verder komt hij niet want er rijd een fan langs, "Jeremy!" schreeuwt hij en hij rent naar ons toe. Jeremy zet zijn grootste nepglimlach op en geeft hem een foto en handtekening. Zodra de fan weg is gaat Jeremy verder, "ze heeft me geslagen" zegt hij terwijl hij harder begint te huilen. "Wie? Roos?" Linde klinkt boos maar laat Jeremy weten dat dat niet op hem is, "ja Roos." Jeremy word gebeld, hij kijkt wie het is en geeft zijn mobiel aan Linde. Ze neemt op, "hallo met Linde een vriendin van Jeremy" zegt ze, "nee ik ben zijn vriendin niet Roos! Jij hebt het uitgemaakt en daar is hij kapot van ik help hem en ik ben 13 dus we krijgen nooit iets!" schreeuwt ze. Jeremy huilt nog steeds, "oh sorry Roos ik geef hem" zegt ze na een tijdje. Linde geeft Jeremy zijn mobiel en Jeremy loopt weg. Linde kijkt hem na. Wacht ik moet naar school! Denkt ze opeens en ze rent naar het huisje. "Link ik moet naar school!" schreeuwt ze, Link rent naar haar toe, kijkt op zijn horloge en stapt de auto in, "oh ja sjips" Linde stapt ook de auto in en samen rijden ze naar school. "Gelukkig begin ik vandaag pas om 1 uur" zegt ze en Link lacht. "Wat je gelukkig noemt"

"Hé Lozer!" is het eerste wat Linde hoort als ze het plein oploopt , "waar is je rolstoel?!" Linde kijkt op. Richard, Thomas en Emma. Ze zijn nooit met z'n drieën denkt Linde, waarom nu wel? Emma geeft haar een klap op haar hoofd en loopt weg. Richard en Thomas blijven achter. Thomas doet zijn handen voor Linde's ogen en Richard pakt haar benen. Thomas tilt haar boven lichaam op en Richard haar onderlichaam. Linde's hart begint sneller te kloppen. Thomas laat los en alles word zwart, alweer.

Als Linde wakker word ligt ze nog steeds op het plein. Haar hoofd ligt in een plas en als Linde opkijkt ziet ze bloed, over om haar heen ziet ze bloed. Haar schouders zijn rood. Ze schrikt, pakt Haaf mobiel en belt 112. "Ik...ik..ik heb waarschijnlijk een gat in mijn hoofd, overal om mij heen licht bloed." zegt ze huilend. De vrouw aan de lijn zegt dat ze eraan komen, "de Willem Alexander school in Rotterdam" zegt ze nog. Even later hoort ze een sirene daarna word het weer zwart. Ze hoort stemmen en voelt dat ze word opgetilt. Even later rijden ze weg. Alweer denkt ze, alweer.

Haar ogen gaan open en weer ziet ze het ziekenhuis, "ik woon hier bijna" zegt ze zonder dat ze weet dat een dokter in haar kamer zit. "Ja zeg dat wel" zegt hij lachend. "Alles is goed alles heb je wel te erge bloedverlies en omdat dit de 2e keer in een maand is dat je vanaf school naar het ziekenhuis moet ga je naar een andere school" Linde schrikt. "Maar meneer..", "geen gemaar!" Linde begint zachtjes te huilen, de dokter ziet if hoort het niet en blijft verder praten, "ik snap dat je niet weg wilt van een vertrouwde school maar deze maand ben je al 2 keer van school oogehaalt met dr ambulance, alles 2 de keren had je te erge bloed verlies. Je overleefd die school niet!" Jer overleefd die school niet! Galt het door Linde's hoofd. De dokter loopt de kamer uit. Linde blijft huilen, ze weet zelf niet goed waarom maar ze wilt niet naar een andere school. Opeens trilt haar mobiel, ze kijkt en ziet dat Linhe haar heeft geappt.

Linhe: heb je Skype al?
U: oh nee vergeten
U: ik doe het nu!
Linhe: kan je dan ook zo skypen?
U: ja leuk
Linhe: super leuk!

Linde gaat naar appstore en download Skype. Het blijft haar maar verbazen hoe ze alles doet en zegt tegen Linhe, alsof ze haar al jaren kent. Ze maakt een Skype account aan en zegt Linhe de naam. Linde haalt haar mouw over haar gezicht om de tranen weg te vegen. Linhe belt, ze neemt op. "Yo Linde!" roept Linde, "hallow", "wat is er? Je hebt gehuild" zegt Linhe dan, "ik lig weer in heg ziekenhuis" Linhe schrikt ziet Linde en vraagt waarom. Linde legt alles uit. Linhe blijft Stol en kijkt Linde geschrokken aan, wat later onderzoekend word. "Linde!" roept ze plots, "jij bent de Linde!" ze lacht, "ja klopt" antwoord Linde ook lachend. Zo blijven ze even doorpraten totdat Linhe naar haar volgende les moet, "later Linde!", "bye!" en het gesprek is klaar. Linde is nog steeds verbaast, het voelde alsof ze Linhe al jaren kent zoals ze wel vaker denkt dat ze haar al jaren kent. Hoe komt dat? Anna loopt binnen, "Anna" zegt Linde, "heb jij wel eens dat je iemand nog maar net kent maar dat je het gevoel hebt dat je haar al jaren kent?" Anna denkt na, "nee hoezo?", "niets"

Wat is dit een verschrikkelijk prut hoofdstuk sorry...

Vraag je zit er te veel ziekenhuis in? En te veel gesprekken met Linhe (me!)?

Sorry dat de hoofdstukken zo slecht zijn, ik voel me FK slecht maar wil wel schrijven daarom sorry

Xx

Linhe💚