Chasing Dreams (Chapter 03)
"Finally!, Nagpakita kana rin," ngising sabi nito. Saka tinaas ang aking bag na nagpainit ng ulo ko.
"Hoy!, lalakeng manyak ibaba mo yang bag ko," naiinis na pagalit kong saad mula rito. Ngumisi lamang ito, dumoble ang init ng aking ulo sa kanya.
"Is this yours Miss?" saad nito sabay pakita ng aking bag.
"Oo that's mine!, pwede bang bitawan mo dahil yang kamay mo punong puno ng Bacteria," gigil kong saad rito. Lumapit ako sa kanya upang makuha ito.
"Nah-ah!, before you can get this in one condition," seryosong saad nito na nagpahinto mula sa paglapit sa kanya.
"Ano nanaman yang Condition na yan?!" naiinis kong saad rito. Nagulat akong may kinakalkal ito sa aking bag.
"Don't ever spread any rumors sa nakita niyo kanina or else your ID will not taken back," saad nito. Kinuha nito ang ID ko noong Freshmen pa ako rito. Sa sobrang inis ko ay lalapitan ko na ito ngunit umalis na rin ito.
"Grrr~ Nakakainis!" pagdadabog ko sa sahilg. Wala akong balak na kukunin yon upang hindi ko na makita ang pagmumukha non.
-
Sa loob ako ng aming silid aralan na mayroong guro nagtuturo samantalang ako ay hindi nakinig at hindi maintindihan ang nilalahad nito.
Sariwa parin saaking isaipan kung papaano ako pinagdiskitahan ng lalaking manyak na yon sa library.
Kasalukuyan ako lipad ang aking utak. Hindi ko namalayan na nandito na pala sa aking tabi ang aking guro.
"Ms. Rocio can you please explain what is Human Rights," mahinahon na pagkakasabi ng ni Sir Castillion. May itsura naman itong teacher namin ngayon ngunit nakakainis rin dahil ako ang napagdidiskitahan nito.
"Sir, Human Right is our regular protection as legal right dahil may karapatan tayong maging malaya na dapat pantay-pantay lang ang trato saatin. yun lang sir " sagot ko sa aking guro. Ngumiti ako ng ubod ng tamis dahil na rin sa naiinis ako.
Nagulat ako ng bigla itong natigilan.
"Sir are you okay?" pagtataka kong pagkakasaad. Biglang bumalik naman ang kanyang katinuan kaya binalewala ko na lamang iyon.
"Yes. I'm alright so were proceed to the types of human rights," rinig kong sabi ng aking guro na si Sir Castilion. Nagtataka talaga ako rito sa kanya dahil sa lahat ng estudyante rito ako laging pinagdidiskitaan. Marami naman estudyanteng hindi nakikinig sa kanya.
Ilang minuto ang lumipas at narinig ko ang mga salitang gusto kong marinig sa mga teacher ko.
"Class Dismiss," saad ni sir.
Nagfunction muli ang aking Nervous System. Ito lamang ang aking hinihintay na sabihin niya.Nilalagay ko ang aking mga gamit sa aking bag ng tawagin ni Sir ang aking pangalan. Tumingin naman ako sa kanya na may halong pagtatakang.
Nagsilabasan na ang mga kaklase ko dahil hindi ko naman sila kaibigan. Isa akong irregular na studyante kaya wala akong permanenteng kaibigan.
"Ms. Fria Rocio, can i talk to you?" tanong ni Sir Castilion. Ang mga ibang kaklase ko ay napatingin ito sa gawi namin ngunit bumalik sa kanilang mga gawain. Umalis na rin sila pagkatapos nilang ayosin ang kanilang gamit.
"Sir, what's the problem?" tanong ko rin rito. Ilang minuto ako ay tahimik lamang na ayaw sagotin ang mga tanong ko.
Napatingin ako sa aming likod ay wala na rin ang aking mga kaklase kaya ibayong takot ang naramdaman ko. Nahalata ni Sir kaya napatawa ito saakin.
"Wala akong gagawin na sayo na masama okay!, Ang gusto ko lang sabihin sayo na dapat ang atensyon mo ay laging nakatuon saakin," saad nito. Nagtaka ako kaya tumango nalang ako.
"Sige po sir. Salamat," saad ko rito tumango ito bilang sagot.
Sa aking pagliko mula sa pintuan ay may nabangga akong isang babae. Natumba ito sa pagkakatumba. Tutulongan ko sana ito na makatayo kaya i offered my hand towards her but she refuse it at tinaasan ako ng kilay. She run fast in a different direction na dadaanin ko.
It caught my intention but still i'm already hungry. I'm going to our School Garden which is mostly of students is not fan staying their ngunit ako, it is one of my favorite place sa parte ng school.
"Bastos lagi yon," saad ko sa aking isipan. Nakakapagtaka bgayon dahil ang ibang estudyante ay hindi alam ang salitang respeto.
Why does other students has no respect?. Napapa-isip lang ako sa mga kung ano ang tumatakbo sa isipan nila at bakit hindi nila naiintindihan ang salitang Respect.
Habang tinatahak ang School Garden ay biglang namukhaan ko ang mukha ni crush.
"Oh, M, G!". kilinikilig sa aking isipan ngunit dapat ay hindi ipapahalata. Kasamang palad nakita kong nay kasama itong babae at gumagawa ng karumal-dumal/PDA.
Maxx Traspe ang pangalan ng crush ko, isa siyang sikat na "Model" here in our country. He is one of my crush here in University. Sa pagkakalam ko ang grupo nila ay tinatawag na THE MOB.
I don't know kung ano ang meaning ng Grupo nila. It's just nakafocus lang talaga ako kay Maxx. Their group was the most famous in our University.
Paano ba sila hindi maging sikat kung ang mga Pamilya nila ay mayayaman sa Buong Asya. May mga naririnig akong rumor na iba't iba ang larangan na pinapatakbo ng kanilang mga pamilya.
Hindi ko alam ang ibang members but i know the three of them. Isa na si Maxx Traspe. Pangalawa ay si Rex Eastwood ito ang "Singer" sa kanilang grupo. Pangtalo ay si Lans Ortouste ang "Nerd" sa kanilang grupo.
Mga pinagpala rin ito sa mukha kaya pinagkakagulohan sila ng kakabahian sa University. They called "Perfection" because sa mga traits na pinagpala sa kanila
May nararamdaman akong sumusunod saakin ngunit hinayahan ko ito. Pinagpatuloy ko ang paglalakad ang bunga saaking ang Pinsan kong si Kathlene.
"Hoy!, Ikang bruha kang lumapit ka rito," saad nito. Nakakapagtaka naman kung ano ang ginawa ko rito sa kanya.
Hindi ko nga ito ginagalaw rito sa school atsaka iyon din ang kanyang sinabi para hindi nila malaman na may Cheap siyang pinsan.
Isa rin itong umaaway rito saakin sa school at maraming pinagkaklat na haka-haka na tungkol saakin kahot hindi naman totoo.
"Ano yung nababalitaan kong nilalandi mo si Terence," nagagalit nitong saad na nagpataka saakin.
-Fria
BINABASA MO ANG
Chasing Dreams (On-Going)
Roman pour AdolescentsChasing Dreams Fria Angel D. Rocio. An ordinary girl has determination on her flammable eyes. She about to give up but until she met those people.