Living a Dream (EXO Short Story)

Another Day~ [Tagalog Part]

So ito, andito nga po pala ako sa--

Nakalimutan ko po ihh. Sorry naman.

Haha. Joke. Andito lang ako sa bahay at syempre ano pa nga ba? 

Nag-spazz lang naman lagi ako ihh. Syempre vacation na at wala naman ibang magagawa.

"Cornelia, tumatawag si Mama, oh kausapin mo" -sabi ng kapatid sabay bigay sakin nung phone.

Hayyy. Si mama? Paniguradong tungkol sa EXO na naman to. =_= Tapos di na naman ako payag.  TT__TT

"Oh ma?Hello! Napatawag ka po?

[Nak Cornelia, tumawag yung principal nyo and they are asking if you want to join the Korea Exchange Student..]

O______________O

Am I dreaming? Korea? As in sa korea talaga?Hindi ba ako nananaginip?                                                  

But-- I think they won't--

"Oh, sorry Ma, but hindi nyo naman po ako kailangan pang tawagan para sabihin sakin na hindi nyo ako papayagan. Actually ma, dapat di nyo na sinabi kasi alam nyo namang aasa ako..."

TT__TT 

Yes, I'm crying right now. Ewan ko pero pagdating sa mga gusto kong bagay, iniiyakan ko. 

And ganun ako magmahal. Lagi akong umiiyak kasi wala pa yung time na papayagan nila ako sa gusto ko. Wala akong freedom. At nasasakal na ako. 

[........]

Di sumagot si mama.

"Ano Ma? Am I right? Di mo nga ako papayagan? Para san pa yang pagtawag mo? Alam mo Ma, sana maisip mo rin kung minsan na may anak kang nasasaktan. Ma, SAKAL NA SAKAL na ako!!! Araw-araw na lang ako nabubuhay sa ganito. Wala ba akong karapatang maging malaya ha Ma? Simpleng pag-bili lang ng mga bagay dyan sa tabi tabi di ko magawa!! Ma, sana naman iniisip nyo rin yung kapakanan ko. Nasasaktan rin ako Ma. Di po ako bato!! Ha-ha. Actually mas ayos pa nga yung bato ihh. Pwede sa labas at siguro kahit papaano, wala silang magulang na sagabal sa gusto nila!!!"

I heard her cry over the line. We're both crying right now.

I know she's hurt sa last line ko. I didn't mean it, nabigla lang din ako. Di ko na-carry ang emotions ko. Masyado akong nasaktan at UMASA...

Umasa sa wala...

[Ahh, actually nak balak ko sanang---]

Di ko na sya pinatapos. I'm really hurt.

"Stop it Ma. Wala tong patutunguhan. Masasaktan lang tayong pareho. JUST call kung may MAHALAGANG bagay lang na dapat pag-usapan."

Idniin ko talaga yung word na MAHALAGA kasi sakit talaga ihh.

Korea? ha-ha Ilang months din akong naghintay para makapunta dun pero ano? Wala talaga akong pag-asa pagdating sa mother ko.

She's really a monster.

She don't care about me and about how I feel. My whole life has been like this all the time.

At ngayong graduate na ako ng  high school, I'll never let anyone block my way in pursuing my dreams. 

-----------

Author's Note:

Oh ayan, nag-update na ako. Maikli lang kasi One shot lang ito ihh. 

Gusto ko kasing maka-limang chapters. haha

Read. Vote. Comment. Spread. 

Thank you. ^_^