Chapter 2

75 0 0
                                    

 Ako si Blue Jainelle Ode

pronounce: Blu Jeyneli Owdi

Pinay ako. 4th year na ako bukas. Galing ako sa Korea, dun ako nag aral. Ngayon gusto akong pag aralin ni mama sa school na kilala daw sa Pilipinas. Oo, mayaman kami. Mga Hotel lang naman ang negosyo ng mga magulang ko.At top 1 lang naman kasi ang mga Ode pagdating sa kayaman, ari-arian at  kung ano pa man yan. Pero isa lang din naman akong normal na babae. 'Dalagita' ika nga. Ayoko ng msyadong atensyon. Makikilala nyo pa ako

"Mam, Sir. We already here in the Philippines. Please be sure to take all of your belongings. We hope you enjoyed the flight. Thank you." sabi nung stewardess.

"Ahhhhh. Nakakaantok!" Sabi ko habang natayo para umalis na

Kinuha ko na ang mga gamit ko at lumabas na.

*Lakad Lakad*

Nakita ko na si mama kasama niya sila tita.

"Blueeeee!!!!!!!!!!" sigaw ni mama.

-______- ang ingay nya talaga.

Lumapit ako papunta sa kanya habang hawak hawak ko yung maleta ko.

"Ma" wika ko.

"I miss you my daughter. *kiss on my left cheek* How are you? Hmmm. Your study?" tanong niya.

"Im fine" tipid kong sagot.

ang dami niya kasing tanong. Paniguradong hindi na tatahimik pa ang buhay ko.

"Waaaaaah!  Im here na Mom!" sigaw nung babae

"How are you my princess?" tanong ni tita

"Still pretty like ever mom." maarteng sagot nung babae

+__________+" Ang ingaay !! " sabi ko.

0_______0 " Blue? "

sabay takbo papunta niya sakin at niyakap ako.

"Tss. Bitawan mo nga ako" sabi ko habang tinutulak siya.

"I miss you! muahh " sabi niya.

Mas hinigpitan nya pa yung yakap niya at hinalikan pa ako.

"Bi-ta-wan-mo-a-ko" inis kong sabi.

InitialsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon