CHAPTER THREE

15 0 0
                                    

I'm still sitting at the lobby waiting area, at humahanga sa ganda ng hotel, when a man approach me.

Excuse me, are you Ms. Miles from **** agency? - Tanong ng lalaki sakin, na nasa fifties na yata yung age. Napatayo naman ako bigla sa pag kakaupo ko.

"Yeah it's me. :)" - sagot ko sakanya with a smile para sweet hahaha.

"Please follow me Ms. Miles. Boss is already waiting for you." he said ng Hindi ngumingiti. Ang sungit grabe. Tapos tumalikod na siya sakin at dumiretso Na kami sa elevator.

Sumakay kami sa elevator ng tahimik at matiwasay hahaha. Kinakabahan ako, I don't know why. Sana naman maging maayos yung gabi nato.

We went at the top floor of the hotel. Bar and restaurant yung top floor Tapos ang ganda ganda kasi glass wall Mula ceiling hanggang sa floor. Kitang kita mo yung buong city. Pero natatakot ako Na lumapit sa may glass window/wall. Baka mabasag Tapos malaglag ako. Bigla namang tumikhim yung sumundo sakin, at tinuro Na yung way kung saan nakaupo yung customer ko. Kakasabi ko lang ayoko lumapit dun eh. Tapos dun naman siya nakaupo. Malapit sa window area. hay naman.

"Sir your visitor is here with me. Anything you want Mr. Mcnamara?" tanong nung lalaking naghatid sakin kay Mr. Mcnamara. At mga mamshyyy nakatalikod siya sakin kaya di ko mapintasan. hahahaha joke. Nakaharap kasi siya sa may glass wall. Looking in the beautiful view. Sayang yung upuan ko nakatalikod sa view na tinitignan niya but anyway I think I will have very very gorgeous view later.

"You can go now." ay grabeee boses palang makalaglag panty na mamshyyy. at ang likod ang lapad. Yummers. Landot Mae! HAHAHA

Pag alis nung lalaki, naglakad nako sa uupuan ko and todo smile ang face syempre. Muntik ng malaglag ang panty ko mga beshy. Buti nalang branded yung suot ko, mahigpit ang kapit ng garter.

"Goodevening Sir, I'm Miles from **** agency." sabi ko with my toothpaste model smile sabay abot ng kamay ko.

Pero mga ateng tinignan niya lang yun at hindi man lang ako kinamayan pabalik. Nabura bigla yung wide smile ko at binaba ko Na yung kamay ko. Woooh Amile relax 20k kailangan mo yun.

"You can sit now." He said.

"Thank you Sir. So how are you? I'm glad you chose me us your date today." I try starting a conversation and plastered my toothpaste model smile again.

"I didn't. My friend did." He answered without smiling back at me. Ayuuun naman pala.

"Oh I see. I think your friend have a good taste in girls." With a smile of course. Pero sana yung friend mo na Lang yung nakadate ko.

Hindi na siya sumagot at pinindot niya yung parang remote na maliit sa table. Para matawag mo yung waiter. Sosyal diba.

Pag dating nung waiter, "Sir, Ma'am what can I do for you?" Tanong niya samin. Hindi man Lang tumingin yung unggoy sa waiter.

"Give us the menu" Sabi ng unggoy. Unggoy with the few words.

"Right away Sir." Sabi naman nung waiter.

"So Mr. McNamara how's your day today? are you kinda tired?" tanong ko sakanya para naman hindi boring tong date.

but as usual he just stared at me. Ohhh Lord please give me looongggg patience.

"Sir, Ma'am this is the menu" sabi nung waiter kaya ngumiti naman ako sakanya pagkabigay niya.

"You can go now. We will just call you later." sagot ng unggoy. at dahil ayaw naman niya akong kausapin edi bahala siya.

"what do you want?" tanong ng unggoy

"ha?" hahaha nakakagulat lang kasi kinausap niya niya ako. Pero ang taray ng lolo niyo tinaasan lang ako ng kilay. Hmp kung di ka lang gwapo sapak ka sakin makita mo!

"I can't choose. Can you please choose for me?" with beautiful eyes and smile like toothpaste model.

"ok" mga mamsh pigilan niyo ko itutumba ko to. Napaka sungit.

Tapos nun nag order na siya ng foods. At balik nanaman sa pagiging tahimik. Jusko siya ang pinakaboring pero pinakagwapong naging customer ko.

Pero dahil fighter ako, at work ko to kailangan ko parin makipag usap sakanya.

"Mr. Mcnamara what do you do for work?" I ask him again. Hoping that he will answer me.

Pero bago pa siya makasagot, dumating na yung pagkain kaya naman. Hindi ko Na kinulit. Kakain na lang ako. Ayaw naman niya magsalita.

Habang kumakain ako bigla siyang nagsalita,

"So, how much is your one hour?"

"Excuse me?" Sagot ko sakanya, anong sinasabi nito Hindi niya ba alam kung magkano sinabi sakanya ng agency.

"I said how much is your one hour?" Tanong niya ulit sakin Na seryoso ng nakatingin sakin.

"Sir it depends on how much the agency will tell you. But before I went here, the agency told me that, this 2 hours dinner cost you 20,000." I told him honestly while slicing my steak. Grabe ang tender juicy nung steak.

Bago ko pa masubo yung steak nag salita na siya kaya binaba ko muna yung knife and fork.

"That's not what I mean." Sabi niya tapos sinubo niya yung steak. Ang yummyyyyy naman kumain hoooh.

"What is it then?"

"How much is your one hour in my bed?" He said in a very serious tone while looking straight in my eyes.

The Connection Between UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon