Pregnant//Jelena

5//escape

Evet,Justin Bieber beni az önce öpmüştü.

Kendimi ondan geri çektim.
Ve koşarak odadan çıktım.

Tüm gün boyunca o anı düşünmüştüm,muhtemelen benimle kafa bulmuştu.

Benimle göz göze gelmekten bile rahatsız olan birisi benden nasıl hoşlanabilirdi ki?

Hannah'yı evime çağırdım ve ona olanları anlattım.
-Aman tanrım Selly,okulun en havalı çocuğu ile mi öpüştün?

-Hannah,ben okulun en havalı çocuğundan hamileyim,ve inan bana bu yardımcı olmuyor!

-Haklısın,özür dilerim

Hannah gittiğinde babam ve abim James ile yemek masasına oturdum.

-Evet,Hannah ne karar verdin?
Yemeğimden aldığım ısırığı yuttum:
-Dediğim gibi baba onu doğuracağım ve buna engel olamazsınız!

Babam kaşlarını kaldırdı:
-18 yaşından küçüksün Selena,muhtemelen müstakbel babası da öyledir!Bu durumda bebeğin yetkisi bana ait ve kürtaj olacaksın!

Ellerimi masaya vurdum:
-HAYIR OLMAYACAĞIM!
-Yarın için doktordan bir randevu aldım bile,konu kapanmıştır.

Göz yaşlarımı tuttum ve kapıyı çarpıp odama gittim.
Üst raftan sırt çantamı aldım
Bu gece bu evden kaçacaktım.

Gerekli kıyafetleri çantama doldurdum ve okul harçlıklarımla biriktirdiğim 500$'larımı yanıma aldım.

Nereye kaçacağımı bilmiyordum ama buradan gitmek zorundaydım zaten okuluma bir süre sonra gidemeyecektim.

Ama bunu yalnız başıma yapamazdım.
Tek umudum Justin'di!

Ona mesaj attım:

               -Justin Bieber-
Siz:Hey,Justin!
Justin:Ne oldu?
Siz:Yardımına ihtiyacım var,bu çok önemli!
Justin:Waow,demek Selena Gomez'in yardımıma ihtiyacı var!
Siz:Ego kasacaksan bu işi tek başıma yaparım Justin!
Justin:İyi peki,söyle!
Siz:Evden kaçacağım!Bu gece ve geri dönmemek üzere..
Justin:Kafayı mı yedin kızım?
Siz:Bunu yapacağım,yanımda olacak mısın olmayacak mısın?Gece yarısı saat 2 gibi olacak,evimin konumunu atıyorum ister gel ister gelme!

Telefonumu kapattım.Ve odama son kez baktım,bu odada ne çok anılarım vardı!Ama artık hiçbirinin önemi yok!

Babam ve abimi çok özleyecektim ama başka şansım yoktu.Aynaya baktığımda kendimden nefret etmemem için ve vicdan azabıyla yaşamamam için buna katlanmam gerekiyordu

-Gece Yarısı Saat 1:53-

Evet zaman geliyordu,çantamı sırtıma taktım ve montumu giydim.
Evimiz müstakil olduğu için camdan atalayabiliyordum.
Ama son anda babama bir mektup bırakmam gerektiğini hatırladım.

      Babam ve James'e

Üzgünüm baba bunu yapmam gerekiyordu başka türlü bana kimse rahat vermeyecekti.
Okuldaki o hamile kızı herkesin parmakla göstermesini istemiyorum.
Babam'ın bebeğimi benden zorla almaya çalışmasını istemiyorum.

Kendime yeni bir hayat kurmam gerek,
Nereye gideceğimi ya da ne yapacağımı bilmiyorum.
Yanıma para aldım benim için endişelenme iyi olacağım.
Bana anneni kaybettim seni de kaybetmek istemiyorum dediğini biliyorum.
Şimdi beni de kaybediyorsun bunun için çok özür dilerim.
James ve sen iyi olacaksınız.
Beni arama uzun bir süre  beni göremeyeceksiniz veda etmek isterdim ama zamanım olmadı.
Yaşadığımı bilmen için sana işaretler göndereceğim endişelenmeni istemiyorum.