"My Messed Up Heart"

Chapter 18: Pain

~ ~ ~ Hey guys sorry!!! Kasi hindi talaga ako nagkaroon ng oras para magupdate pero ito na nga nagupdate na hehe patawarin niyo na po ako maawa naman din kayo dun sa may masakit na katawan ahahaha de joke lang kasi pero masakit parin yun katawan ko kasi nga diba sabi ko yun volliball training ko nasobrahan ahahahahahha pero maguupdate parin ako hehe ^_________^V ~ ~ ~

Sarah's POV

It's been 3 months already since Ricky and I started dating and today's our 3 months aniversary.

Marami na rin nangyari dito sa 3 months na ito.

hindi ko nga alam kung saan maguumpisa e.

Pero I guess umpisahan ko na muna tungkol kay Christian.

Well mukang alam niyo naman din na naaalala na niya lahat pero . . . hindi siya yung nagsabi niyon sa akin. . .

Nalaman ko nalang after a week kaming nagsama ni Ricky nung nalaman ko umalis na siya para magaral na sa New York.

Sinabi sakin ni Mark na ayaw daw ni Christian sabihin sakin dahil alam daw niya na masasaktan lang daw ako.

Kaya. . . Hindi na rin ako nakapag paalam. . .

Pero maskina ginawa yun ni Christian para sakin alam ko na hindi naman ako yun mas masasaktan kundi si Christian mismo.

. . .

Hay nako eto nanaman ako naiiyak dapat ko na ito itigil e.

Aniversary pa naman namin ni Ricky makahanda na nga nagplano na kasi kami magkita sa coffee shop may surpresa daw siya para sakin e.

. . .

Tapos na ako maghanda at papunta na ako sa coffee shop.

Pero bigla akong may naramdaman humila sakin at tinakpan ang bunganga ko at mga mata.

Wala na ako naalala pagtapos nun, hinimatay na kasi ako.

Nung nagising na ako nakahiga nalang ako sa isang malaki na kama.

Pagupo ko, tumingin ako sa paligid ko at nakita ko ang isang babae na may kausap na lalaki sa labas ng pinto.

Hindi ko gaano nakita yun lalaki kasi tinakpan siya ng pintuan.

Napansin ata ng babae na gising na ako kasi pinaalis na niya yun lalaki at pumasok na sa loob ng kwarto.

"Good Evening Ms. Sarah or should I call you Ms. Hernandez the heir to the Hernandez Corporation known to all forgein companies in the States." –babae

Sh*t!!! Bakit pa niya kinailangan banggitin yun pangalan na yun!!!

Kakagising ko nga lang bad mood na agad!!!

"Oh! It seems you don't fancy that name that much. *smirk* Well then how about the name Ms. Parkinson, daughter of the woman who was killed 7 years ago." –babae

". . . Si Mama. . . Pi-pinatay siya???. . . Hindi dahil sa isang . . . a-accidente???" –Sarah

Hindi ko na napigilang manginig sa kaba nung naririnig ko yun pinagsasabi ng babae.

"Haha Oo Pinatay ang pinaka minamahal mong Mommy at alam mo ba kung sino ang pumatay?!?!?!" –Babae

! ! ! ! ! !

Alam ng babaeng ito kung sino ang pumatay sa Mommy ko!!!!

*Glare*

"Sino. . . SINO PUMATAY SA MOMMY KO!!!" –Sarah

"Ha! Pano mo naman masasabi na alam ko kung sino pumatay sa Mommy mo."–babae

"Malamang alam mo kasi kung hindi mo alam di dapat wala ako dito ngayon at hindi mo sinasabi itong lahat sakin!"–Sarah

"Hahaha!!! Tama ka naman diyan! Matalino ka din pala e. Hahaha!!!" –babae

 *knock knock*

Yun lalaking kausap niya kanina pumasok at may binulong sakanya.

"Ok, let him in."–babae

"Hahaha looks like prince charming is already here so why not ask him after all I only knew about it because of him *smirk* . . . " –babae

Naputol yun sinasabi ng babae dahil pumasok yun. . .

Ang prince charming ay si . . .

"RICKY!?!?!?"

Hindi ko na namalayan na sinabi ko yun pangalan niya ng malakas.

Nakatingin nalang siya sakin parang may gusto sabihin pero parang nagpipigil.

Nagkatitigan nalang kami hanggan inalis ni Ricky ang mga mata niya sakin at tumingin ng masama dun sa babae.

"Anong sinabi mo sakanya!!!"–Ricky

"Wala! Sinabi ko lang naman ang lahat ng katotohanan! Hindi katulad mo lahat tinatago!!!"–Babae

". . . Ricky. . . To-totoo b-ba na m-may ki-kinalaman ka s-sa pagkam-matay ni M-Mommy. . .???" –Sarah

Hiniling ko talaga sa loob ko na hindi ang sasagutin niya wala akong pake maskina kasinungalingan lang pero. . .

Hindi niya nakayanan yun e.

Kay sa aminin niya hindi nalang siya nagsalita. . .

At dahil dun mas lalo pa akong nasaktan.

Hindi ko na namalayan nung pagpatak ng mga luha ko sa sobrang sakit.

Hindi ko na alam kung ano dapat gawin kaya tumakbo nalang ako palabas para kahit papaano.

Baka matakbuhan ko rin ang bangungut na ito.

Pagkalabas ko ng kwarto papunta sa labas narinig kong tawagin ako ni Ricky ng maraming beses pero ni isang beses hindi ako tumalikod.

 Tumakbo lang ako hanggan naka buongo ako ng isang tao.

Hinawakan niya ako sa braso at tinatanon kung ok lang ba ako.

Pagkatingin ko sakanya na mukaan ko at na realize ko na si Mark pala yun.

Nung nakita niya yung mga luha sa mga mata ko agad siyang sumigaw at nagkaroon ng seryosong muka parang ready na siya makapatay.

~ ~ ~ Hehe sorry guys dyan muna ako mageend sorry din ulit kasi natagalan pagupdate ko nakatulog kasi ako kanina pagod kasi galing training hehe ^_________^V gusto kasi ni lola pumayat haha ~ ~ ~