Παρτ 9

20 1 2
                                    

~Μετα από μια εβδομάδα~

"ΜΩΡΗ ΑΚΟΜΑ ΚΟΙΜΑΣΑΙ?"
Ναι τι?

"ΤΙ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ"
λέω ενώ αλλάζω πλευρό κι βολευομαι καλύτερα στο ωραίο κρεβατάκι μου.
Ναι είμαι ερωτευμένη με το κρεβάτι μου τι θέλετε τώρα.

"ΤΙ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ ΡΕ 2 Η ΩΡΑ ΤΟ ΜΕΣΙΜΕΡΗ"
Γαμω πάει το ντυμπανο μου το έσπασε.

"ΚΑΛΑ ΟΚ ΣΚΑΣΕ ΣΗΚΏΝΟΜΑΙ"

Πήγα να σηκωθώ αλλά με έπιασε μια ζαλάδα και έκατσα πάλι κάτω.
Αυτό η αλήθεια είναι ότι μου συμβαίνει εδώ και μια εβδομάδα αλλά δεν ήθελα να το πω στα παιδιά.

"Είσαι καλά;"
Ρωτάει ανήσυχα.

"Ναι μια χαρά απλος ζαλιστικα λίγο"

"Έμ οκευ άντε αίτημα σου"
Λέει ενώ πάει να βγει από το δωμάτιο

"Για που;"

"Θα δεις"
Λέει ενώ μου κλείνει το μάτι.
Ωωχχ κάτι ετοιμάζει πάλι.

Μπήκα λιγο στο κινητό μου και άνοιξα το φβ να δω τι τρέχει.

ΟΠΑΑΑΑΑΑ
ΚΑΤΣΕ
ΠΟΣΟ ΕΧΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ?
24?
ΟΜΓ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ?

Πως γίνετε να το ξέχασα.
Βασικά και από ότι φενεται το έχει ξεχάσει και η Στέφη.
Ήρθε να με ξυπνήσει αλλά δεν μου είπε καν Χρόνια Πολλά..καλά υγεία μπορεί να το θυμηθει μετά.

Πήγα στο μπάνιο επλινα λίγο το πρόσωπο μου και μετα πήγα στην ντουλάπα να δω τι θα βάλω.
Μετά από κανένα 10 λεπτό αποφάσισα να βάλω ένα ψυλομεσο τζιν σορτσάκι με μια μαύρη κοντή μπλούζα και τέλος τα souper stars μου.

Πήρα μετά το κινητό και κατέβηκα κάτω.

"Άντε μωρη μία ώρα"
Σαν πολύ θυμωμένη δεν μας βγήκες?

"Σιγά καλέ.Ο Μάριος που είναι;"

"Αυτόν θα πάμε να βρούμε άντε έλα"
Είπε ενώ με τράβηξε από το χέρι.

"Κάτσε καλέ να πάρω τα κλειδιά μου"
Λέω και πάω να πάρω τα κλειδιά μου και μετά βγηκαμε έξω.

"Που παμεε"

"Θα δεις ρε γκρινιάρα"

"Καλά.Εμ θυμάσαι τι μέρα είναι σήμερα;"

"Γιατί πρέπει να θυμάμαι;"

"Έμ τίποτα άστο"

Με πείραξε λίγο αυτό που δεν θυμάται.
Αλλά υγεία.

Μετά από λίγα λεπτά φτάσαμε στο στέκι μας.

Χμ περίεργο λίγο.

Μόλις μπήκα μέσα όλα ήταν κλειστά και η Στέφη νομίζω είχε φύγει από δίπλα μου.

"Στεφηηη"

Ξαφνικά ανοίγουν τα φώτα και βλέπω όλους όσους ξέρω,ένα πανο που να λέει "Χρόνια Πολλά Φαίη" και τον Μάριο να κρατάει μια τούρτα.

ΟΝΤΩΣ ΤΩΡΑ?
ΓΙΑΤΙ ΠΕΙΡΕ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΤΟΥΡΤΑ?

Τι ρε παιδιά θα φάμε που θα φάμε ας φάμε και καλά.

Άρχισαν να τραγουδάνε αυτό το τραγούδι που λένε στα γενέθλια και όταν τελείωσαν πήγα να σβήσω την τούρτα αλλά με σταμάτησε η Κρίστι.

"ΕΥΧΗ ΡΕΕ"

Έκανα την ευχή μου και μετά έσβησα τα κεράκια.

Και αυτή την στιγμή πάνω στο πρόσωπο μου είναι η τούρτα.

Χμμ ωραία είναι.

Ναι τι θέλετε πάλι?

"Βλάκα οντως τώρα πως θα φάω την τούρτα τωρααααα"
Λέω όλο γκρίνια πάντα.

"Φέραμε και άλλη αμέσως εσύ"

"Ευτυχώς"

Πήγα προς την τουαλέτα για να βγάλω την τούρτα από το πρόσωπο μου.
Και οταν μπηκα μπήκε και ο Θάνος.

"Χρόνια Πολλά Μικρή"

"Ευχαριστώ"

Όσο προσπαθούσα να βγάλω την τούρτα από το πρόσωπο μου ο Θάνος με κοιταγε καλά καλά.
Αχ πόσο ωραίος παίζει να νε.

Καλά οκ σκάω.

Όταν τελείωσα και πήγα να βγω ο Θάνος με τραβάει και με φέρνει κοντά του.

"Τι θες πάλι;"

"Τα χείλη σου"

Τότε αμέσως νιώθω τα χείλη του πάνω στα δικά μου*-*
Θέλει να με αφήσει στον τόπο αυτός δεν παίζει.
Ανάθεμα τον φιλάει τόσο ωραία.
Αλλά δεν γίνεται σίγουρα παίζει μαζί μου.Σιγα μην με θέλει.

Τότε τον έσπρωξα.

"Δεν πρέπει να γίνει αυτό"
Λέω και βγενω έξω.


















ΓΕΙΑ ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΣ
ΧΜΜ ΤΙ ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ?*-*
Ψυφηστε και αφήστε και ένα σχόλιο αν θέλετε να συνεχίσω❤❤

Γαμω...σε ερωτευτικα.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon