Kırıldığım yerden tekrar ve tekrar kırılarak yok oluyor kalbim
Susmayı öğrenmiş
Konuşmayı unutuyor bedenim
Affı kalmamış yüreğimin
Giden gitmiş çocuk kalbim
Ağlamayı bırak artık
Veda günüm.
.
.
.
Elveda
En çok güldürüp..
En çok ağlatanım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONDAKİ BAŞLANGIÇ
PoetryGülmeyi unutmuş acılarıyla her daim birlikte gözyaşları silip gülen kişi/kişiler bu kitap ortak yaralarımızın farklı acıları için... Bazen bu benim için bu küçüklüğüm için yazılmış diyebilmen için... Bu kitap senin için... Birbirimizi bilmeden görme...
