2.bölüm

16 0 0
                                    

                     AFRA
Sabah uyandiğimda  karşımda dün ağlayan kadını bulmayı beklemiyordum demekki beni önemseyen biri ama ben onun kim olduğunu bile hatirlayamiyorum eminimki çok uzulmuştur. Yataktan kalkmaya çalışırken sesimi duymuş olsa gerek hemen yanima gelip " iyimisin afracim" dedi bende "evet iyiyim "dedim .
  

Meryem diye seslendiğinde elinde tepsiyle benim yaşlarimda bir kız içeri girdi  ve tepsiyi benim önüme bırakıp "afiyet  olsun  hanımım" dedi .Acıktığim için basımla onaylayip yemeye başladım. Ben kahvaltimi yaparken ablam yanıma oturdu ve kendini tanıtmaya başladı.

"Afracim benim adım defne .ben senin teyzenin kızıyim .beni hatirladinmi "dedi .Net bir şey hatırlamıyorum ama ablam bana yabancıda gelmiyor açıkçası kafamı biraz der gibi salladim .Bu dediğime çok memnun olmuş olsa gerek tebessüm etmeye başladı. O an fark ettimde defne ablam ne kadar güzel bir kadındı .Ama sanki  yüzü yorgun gibiydi.

Tam o sırada kapı çaldı ve içeri beyaz tenli ,kahverengi gözlü ,geniş omuzlu  gayet yakisikli  biri  içeri girdi. Gözlerimi ondan alamadım .Oda ona şaşkın şaşkın baktiğimi anlayınca  bana uzun uzun baktı ve sanki aklına birsey gelmiş gibi gözlerini benden kacirip ablamin omzuna dokundu.

"Defne geceden beri burdasin ,gördüğüm kadarıyla afrada iyi odana çıkıp biraz dinlen sen iyi olacak." Dedi.

Ablam da başiyla onaylayip tekrar ellerimi tuttu ve "kendine dikkat et  dinlen eğer bir şeye ihtiyacım olursa meryemden işte o senin yardimcin eğer beni görmek istersen meryeme söyle ben hemen gelirim  "diyip avucundaki  ellerimi öptü ve odadan çıktı. Onun ardından yakışıklı olan beyde  kapiya kadar gelip çikicakken bana tekrar bakti  ve gulumseyip odadan çıktı.

Meryem  onun kim olduğunu merak ettiğimi anlamış olsa gerek hemen açıklama yapmaya başladı."o  barış bey  ablanizin eşi "dedi. Bunu duyunca gerçekten çok şaşırdım ablam cidden şanslı.

Yatakta oturmaktan sıkıldığım için .meryemle birlite balkona çıktık. Manzara gerçekten çok güzeldi. Avluya doğru baktığımda bu konağın gerçekten çok büyük olduğunu fark ettim.Ablamlar  galiba çok zenginler.o sirada gözüm Avluya takıldı. Büyük bir masa vardı.etraginda çalışanlar koşusturup  masayı hazırlamaya çalışıyorlardı .Masada baş köşede bir erkek 2 kadın oturuyordu. Meryeme bunlar kim diye sordum oda anlatmaya başladı.

Hanimim burasi EROĞLU KONAĞI .Burası Mardin'in en büyük aşiret agasi olan ASİM EROĞLU'NUN. Yanindakilerde eşleri sağ tarafındaki  sert görünümlü kadın
HAVİN HANİM. Agamizin ilk eşi  göründüğü gibi sert biridir. Çok hırslı asiretten başka hiçbir şey düşünmez.  ATEŞ.SAVAŞ.ASAF aga onun oğullaridir. Asım ağa havin hanim ne kadar erkek de doğursa onun hirsindan bunalmiş ve  sol tarafındaki  ROJİN HANIMI kuma getirmiş. Oda onun aksine yumuşak huylu anlayışlı bir  hanım ağa dir.TOPRAK .BARIŞ. KEREM. EYMEN VE ZENAN onun çocuklaridir. Dedi  .Gerçekten kalabalık bir aile. O sırada masaya ablam geldi sanki hasta gibi birhali vardı.

Meryeme dönüp "ablamin nesi var hasta gibi görünüyor " dedim. Bu dediğime hüzünlü bir şekilde evet dedi. " ablaniz bir kaç yıldır çok ağir hasta doktorlar  çare  bulamıyor verdikleri  ilaçlarda ağrılarını zor kesiyor zaten. Barış ağam hanımımi goturmediği doktor  kalmadı ama çaresi  yok .hanimimin çocuğu olmuyor  yıllarca olmadı ve bu üzüntüye  dayanamadı çok narin ve kirilgandir kendisi. Agam ALLAHTAN iyi biride üzerine kuma getirmedi. Getirseydi hanim ağam çoktan dayanamaz ölürdu. " dedi.

O an kendime  çok kızdım ablamin başında bu kadar iş varken birde benimle ilgileniyordu. Bir an önce dinlenip iyileşmem gerekiyor .Hemen odama gelip yatıp uyumaya başladım .Çünkü iyileşip ablamla ilgilenicem onun bana çok ihtiyacı var ..........

SONSUZ AŞK (1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin