Sabah kahvaltıya inmeden önce meryem odami toplarken bende hazırladım ve birlikte defne ablamin odasına gittik. Kapıyı çaldım ama içerden ses gelmeyince kapıyı hafifçe araladim ve içeri girdim içeride kimse yoktu .acaba bahçede mi diye camdan aşağıya bakarken ablamla Eymeni çardakta otururken gördüm. Ablam oturmuş eymende onun resmini çiziyordu. Bu evdekiler gerçekten çok acayip bir ressamimiz eksikti sanki.
Ama şu karşımdaki tabloda beni rahatsız eden bir şey var. Ablamin bakışları ne kadar rahatsiz olduğunu gòstersede EYMEN onun aksine sanki özlem duyduğu bir şeye bakar gibiydi. Hemen kendimi silkeleyip böyle şeyler düşunmemin ne kadar yanlış olduğunu düşünerek tam odadan çikacakken gözlerim ablamin odasındaki bir şey dikkatimi çekti.
Bu odadaki her şey bir kadın için hazırlanmış gibiydi sanki ,adeta ablamin eşi barış abiden hiç bir eser yoktu. Meryeme dönüp "ablamla barış abinin evli olduğunu bilmesem ablamla ayrı odada kalıyorlar sanırdim "dememle meryemin yüzü düştü. Ben hemen ona bakip " yok artık niçin "dedim.
Oda başını eğdi ve "DEFNE Hanımım gençken barış ağa mi görmüş beğenmiş. Ama barış ağamin hanımım dan haberi bile yokmuş. Toprak ağam evlenince sıra barış ağama gelmiş ve ona en uygun olarak defne hanimimi seçmişler sonuçta ağa olmak istiyorsan kendine destek olacak güçlü ailelere ihtiyacın var. Barış ağamda bunu kabul etmiş ve evlenmisler. Barış ağam iyi bir insan hanimimi üzmemek için elinden gelen her şeyi yaptı ama sadece sevemedi hanimimi , buda hanimimin sonu oldu. zaten çocuklarida olmadığı için ablam barış agami daha fazla üzmemek için hastalığını bahane ederek ayrı odalarda kalmak istediğini söyledi. İşte o zamandan beri ayrı kalıyorlar. "dedi.
Bu duyduklarima inanamıyorum .Meğer ablam yıllardır neler yaşiyormuş.imkansiz bir aşkın peşinde kendini böyle feda edebilmek. Bir insanı kendinden bile fazla sevmek
"Ah ablacim ne kadar güzel sevmişsin"......
Ablamin odasından çıktık ve merdivenlerden aşağıya inerken kolumdan birinin tutmasiyla durdum ve kim olduğuna baktığımda barış abim olduğunu gördüm. Onu görünce bir anda aklima ablamin yaşadıkları geldi ve bir sinirle kolumu çektim ve kolumu kurtaramadim. Ve oda beni iyice kendine çekti ve ne zamandan beri aktığıni bilmediğim göz yaşlarimi sildi " seni kim üzdü niye ağladin "dedi.sustum sanki cevap vermemem onu fazlasiyla rahatsız etmiş gibi kolumu dahada sıktı ve " cevap ver "dedi. Bende onun gözlerine baktım ve bastırarak "iyiyim "dedim. ona karşı bu kadar sert olmam onu dahada sinirlendirdi ve kolumu bırakarak hiç bir şey demeden gitti.
Bende sinirle önüme döndüm ve kapının önünde sinirden kıpkırmızı olmuş bir EYMEN görmek istediğim en son şey bile değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZ AŞK (1)
ChickLitHafızasını kaybetmiş korunmasiz masum bir genç kız ... Kendilerine yasak olduğunu bile bile imkansiza aşık olan 7 kardeş ... Bazen sen Aşk'ı değil ,aşk seni seçer . Bütün zorluklara töreye aşirete rağmen acaba kim afra ' nin kalbine...
