หนุ่มๆส่งคนมารับฉันที่โรงพยาบาล ในบ่ายวันถัดมา แอบสงสัยเหมือนกันว่าทำไมไม่มากันเอง พี่คนขับรถพาฉันไปย้ายของออกจากห้องเช่า และให้พามาส่งที่อพาร์ทเม้นของไนออล...สวยมากเลยยย
"เฮ้เคท~~~~" แฮร์รี่ วิ่งมากอดฉันแน่น ด้านหลังมีหนุ่มๆที่เหลือเดินตามมา ฉันรู้สึกว่า เหมือนไนออลจะดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นะ สงสัยจะคิดไปเอง
"ยินดีต้อนรับนะเคท" ไนออลบอกอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ลูอิสกับเลียมพยักหน้าให้ฉันอย่างเป็นมิตร...ทำไมหนุ่มๆน่ารักแบบนี้ล่ะ ยกเว้นไนออล เมื่อวานที่โรงพยาบาลก็ยังดีๆอยู่เลยน้า~~
แฮร์รี่จูงมือฉันเดินนำหนุ่มๆมา มาอยู่ที่ชั้น10 ชั้นบนสุด ดูเหมือนจะมีแต่ห้องของหนุ่มๆ ตรงกลางถูกจัดไว้เป็นโซนนั่งเล่น มีเอลอีดีทีวี โฮมเธียเตอร์ เครื่องดนตรี ครบเซ็ต มีครัวเล็กๆอยู่ริมระเบียง แต่ละห้องมีชื่ออยู่หน้าห้องชัดเจน พวกเราเดินผ่านห้อง ลูอิส,เลียม,ไนออล,แฮร์รี่ และมาหยุดที่ห้องริมสุด คาดว่าน่าจะเป็นห้องฉัน
"นี่งาย~~ ห้องของเคท อยู่ข้างห้องฉันเลย" แฮร์รี่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี
"เคท รอชื่อหน้าห้องก่อนนะ ฉันบอกผู้ช่วยละ ให้ทำชื่อเธอไว้ เดี๋ยวเสร็จแล้วจะให้เค้ามาติดให้" ไนออลบอกฉัน ด้วยสีหน้าเรียบเฉย "เออใช่ ของที่เธอนำมา เดี๋ยวคนของฉันเค้าจะขนขึ้นมาให้นะ ไม่ต้องขนเอง สบายใจได้"
"ต้องขอบคุณทุกคนมากนะคะ ไม่มีทุกคน ฉันต้องเป็นคนจรจัดแน่" ฉันน้ำตาคลอ "ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะหางานอย่างอื่นทำเพิ่ม และหาเงินมาจ่ายค่าห้องให้เร็วที่สุด"
"เฮ้ๆ ใจเย็นสาวน้อย ใจเย็น" ลูอิสพูดขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอกเคท ผมบอกแล้ว ให้เคทมาเป็นแม่บ้านให้พวกเราไง ได้เงินด้วยนะ" เลียมล้วงกระเป๋า พิงกำแพงอย่างสบายใจ "เฮ้ จริงสิ วันนี้พวกนาย อย่าลืมนัดฉันนะ เราต้องซ้อมเพลงใหม่"
BINABASA MO ANG
The Promise (รีไรท์)
Romanceสัญญาใจในอดีต มันดูเลือนลาง เหมือนความฝัน ที่ติดตามตัวเธอไปทุกหนแห่ง...ได้แต่หวังว่านายจะมีตัวตน
