When the Wind Blows

Chapter 6 part 1

"So..." he bagan talking.

As soon as nagbell, nakita naming dalawa si Ace na patakbong pumasok sa canteen. Nasorpresa naman siya nang nakita niya akong nasa loob na ng canteen. I assume na inakala niyang mas mauuna siyang makakarating.

"Uhmm...nakita ko pala ang sayaw mo kanina, ang galing mo" sabi niya nang hindi tumitingin sa akin. Parang di siya mapakali sa kanyang inuupan, tapos noong una, panay ang ngiti niya sa akin.

"Well yeah thanks"

"So close pala kayo ni Kyle?"

"Hindi naman gaano"

"Babala ko lang Sandra, wag ka masyadong magtitiwala sa lalaking iyan..."

"Dont be like that, nakakalimutan mo na siguro kung bakit nandito tayo at nag-uusap, baka dapat sa iyo ako hindi magtiwala agad" Nakita kong nagulat si Ace at iniiyos ang kanyang pag-upo. Eto na, mag-uusap na kami ng matino.

"Look...Sandra, hindi mo kasi alam ang totoong nangyari kaya ganoon ang naging kalabasan" he said with a serious look on his face.

"Anong hindi alam ang nangyari? Eh dinig na dinig kong binubogbog ka nila kaya itinigil ko na ang ginagawa nila, ano pa ba ang mali doon?" Napalakas kong sabi na nagresulta sa kanya upang magulat at matakot

"T-tama k-ka nga, lagi nila akong ginagano---"

"So? Anong ginawa kong mali? Tama lang naman yun sa kanila"

"Kaso hindi namn doon nagtatapos ang totoong nangyari" Tiningnan ko siya at nagtaka sa kanyang sinasabi. I let him continue without saying anything. "He actually threatened me...kung akala mo na ikaw lang scholar dito, nagkakamali ka, ako rin ay isa, kaya nang sinabi niya na paalisin niya ako kapag panigan kita, I did everything para hindi yun matuloy, Im so sorry" I was shocked in hearing the truth, even though he betrayed me, ginawa niya iyon para sa kaniyang pag-aaral. I cant blame him, kahit ako siguro gagawin ko yun. Pero sana sinabi niya sa akin.

"You should've told me, atleast maiintindihan ko kung bakit mo ginawa yun" I told him and he nodded and for the second time he said story. "By the way, Ace bakit biglang nawala ang dating principal pati na rin yung anak niya?" I asked him. Curious na rin ako sa issue na yun.

"Pasensya na Sandra pero di ko alam ang tungkol sa bagay na yon" Kahit na dissapointed ako sa sagot niya, I still nodded for him to know na naiintindihan ko.

"So, sinabi mo na scholar ka rin pero base sa apelyido mo parang ang yaman yaman mo, Montealegre" Sinabi ako at nakita ko naman sa reaction niya na parang nagulat siya sa sinabi ko.

"I-ikaw r-rin naman eh parang ang yaman ng apelyido mo, kapangalan pa nga ng bago nating principal" Sinabi niya na parang nauutal.

"I dont know kung bakit ganito ang apelyido ko pero ang tinatanong ko ay ang sa iyo, alam ko na alam mo ang totoong rason" sabi ko na parang naiinis.

"Kung gusto mong malaman sumama ka sa akin" He said at nagsimulang maglakad. Ako naman ay sumunod sa kaniya kung saan man siya pupunta, kapag niloko ako ng lalaking to lagot to sa akin.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko pero parang hindi niya ata ako narinig dahil dire-diretso lamang siya sa paglalakad.

Maya-maya ay nakarating kami sa isang mansyon na may napakalaking gate. I wonder kung bakit nandito kami.

"Nasaan tayo?" I asked and this time pinansin niya na ang tanong ko.

"Welcome to my home, if you're wondering kung paano ako nakatira dito kungvisa lamang akong scholar, the main reason is that Im looking for my lost little sister. Napansin ko na siya lamang ang makapagpapagaling sa may sakit kong Ina"

Kahit na takang-taka ako, sumunod parin ako kay Ace papunta sa kanilang mansion. And tried to understood what's happening.

***