i

25 0 0
                                    

Flashback 2016

Nasi goreng ayam yang terhidang depan mata belum lagi aku jamah. Digaul-gaul dengan sudu yang dipegang. "Awak sakit ke? Kenapa tak makan lagi?" Maya mematikan lamunanku. Dia pelik agaknya aku masih belum menyuap nasi ke mulut. Selalunya belum sempat dia baca doa makan aku sudah habiskan separuh makanan dalam pinggan. "Hehe, nak makan la ni." Aku cuba tenang.

Masing-masing membisu. Maya memang tak suka berborak semasa menjamu selera. Tak boleh menikmati makanan katanya. Perlahan-lahan aku menyuap nasi ke mulut. Entah ke mana selera aku pergi belum suku makanan dijamah perut aku sudah menolak.

Perasaan gemuruh kian bermaharajalela. Bodoh! Jadilah jantan sikit. Benda simple macam ni pun susah nak cakap. Man up Aizat! Aku menarik nafas panjang.

"Saya suka awak." Ketika ini mahu sahaja aku benamkan muka ke dalam nasi yang tersedia di depan mata. Makanan yang sedang dikunyah Maya hampir tersembur. Aku menunduk malu.

Sudu garpu yang dipegang diletaknya perlahan-lahan. Maya meneliti muka aku sambil mengecilkan matanya. "Apahal?" Aku bertanya kasar. Tiba-tiba pula aku tak senang duduk. Wajahnya kembali normal.

"Tipu." Maya bersuara selamba. Makanannya kembali disuap seolah-seolah tiada apa yang berlaku.

Aku tercengang. Wajahnya pula aku tatap. "Apahal?" Aku pula ditanya. "Saya suka awak!" Suaraku sedikit lantang.

Pinggannya yang hampir kosong ditolak ke tepi. Dia menarik nafas panjang lalu dihembus perlahan sambil menutup mata. 

"Habis tu awak nak saya cakap apa?"

"Cakap jelah apa-apa"

"Kan saya dah cakap tadi, awak tipu"

"Kenapa cakap saya tipu?"

"Kenapa awak suka saya?"

Mulutku bagai dikunci. Sekali lagi aku menunduk malu. Air nescafe o ais yang ku kira sudah hilang manisnya diteguk perlahan. Aku mengangkat pandangan. Maya masih menunggu jawapan.

"Saya suka awak sebab awak jaga saya, awak banyak tolong saya." Benar, Tuhan temukan aku dengan Mayasari ketika aku tersadai di tepi jalan akibat dipukul. Dia lah yang bawa aku ke hospital. Memandangkan aku sehelai sepinggang maka Maya lah yang menguruskan segala hal sepanjang aku terlantar di hospital. Katanya aku tanggungjawab dia sebab dia yang jumpa aku. Segala kos rawatan aku juga dia uruskan.

Selepas discharge dari hospital, aku tiada tempat untuk dituju. Maya jugalah yang membantu. Kebetulan abangnya tinggal di rumah bujang jadi Maya tumpangkan aku di situ sementara waktu. Kini sudah hampir dua bulan aku menumpang di rumah itu.

"Saya cuma jalankan tanggungjawab saya sebagai seorang manusia." Suaranya bernada serious.

"Saya ikhlas sukakan awak. Saya nak kenal awak dengan lebih rapat. Saya.. saya nak awak bimbing saya." Kali ni aku tekad untuk berubah. Tinggalkan kehidupan aku yang sentiasa bergelumang dengan dosa.

"Sebenarnya awak bukan sukakan saya, cumanya awak rasa terhutang budi dengan saya. Kan?"

"Bukan. Sumpah saya ikhlas sukakan awak. Bila saya dekat dengan awak hati saya rasa tenang."

"Yang tenangkan hati awak tu kerja Tuhan. Bukan kerja saya."

"Tapi awak boleh bimbing saya. Kan?"

Maya hanya mengukir senyuman.

MAYASARI.Where stories live. Discover now