.2.

173 14 28
                                    

-
" Çok kötü birşey oldu Yağmur. "

Artık kendimi tutamıyordum. Bende başladım ağlamaya. Yarım saat kadar birşey sormadım daha doğrusu soramadım biraz sakinleşmesini bekledim.

Ama artık anlatması gerekiyordu.

"Ozan bana da anlatır mısın? Neden ağlıyorsun ?  Hadi biraz sakinleş ve anlat bana. "

Birkaç dakikanın sonunda kafasını kaldırdı ve

"Yağmur , annem kimseden habersiz kumar oynuyormuş ve borçlanmış. Borcunu ödeyemiyor babama da söyleyemiyor kalp hastası olunca. Hiçbir heyecan yaşamaması gerekiyor en ufak birşey de doktor kaybedebilecegimizi söyledi. Annemi öldürmekle tehdit ediyorlar ama para bulacağımız biryer yok. Ne yapacağımı bilemiyorum."

Şok olmuştum Aysel teyze kumar mı oynamıştı yoksa ben hala uyku modunda mıydım. Ozanın tekrar burnunu çekmesiyle kendime geldim. Yok yok bunlar rüya değil bildiğin gerçekti. Bir şekilde o para bulunacaktı ama nasıl. Ozana birşeyler söylemem gerektiğinin farkındaydım ama dilim tutulmuştu sanki. Bir zaman sonra konuşmaya zorladim kendimi.

"Ozan yani şey ııı ne yapabiliriz. Sana nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum daha doğrusu ne demem gerektiğini bile bilmiyorum ama sakın unutma her zaman ben senin yanındayım. "
Ozan biraz düşünür gibi yaptı ama kafasını sağa ve sola hızla döndürdü. Sanki bu olmaz der gibiydi hareketleri. Ne düşündüğüne dair bir fikrim yoktu ama merak etmiştim doğrusu.

"Ozan senin aklında birşey var mı? Ne yapabiliriz. "

"Aklımda çok şey var ama bu düşüncelerime seni ortak edememem. "
 
Ne diyordu bu ya. Daha kaç kez söylemem gerekiyordu ne olursa olsun yanındayım diye. Tamam suan üstüne gidemezdim ama gerçekten kırıyordu beni. Güvenmez gibi bir hali vardı.

"Ne ? Ozan bak ne olursa olsun ister başın belaya girsin ister girmesin ama ben hep senin yanındayım. Ne yapacaksan beraber yapacağız. "

Ozan sıkıntılı gözüküyordu ne yapacağını bilmiyor gibiydi sanki. Ama adamlar paranın bulunması için sadece 5 gün vermişlerdi. Ne yapacaksak hemen yapmamız gerekiyordu.

"Yağmur , bak benim çevremde borç olarak para verebilecek kimse yok. O yüzden....."

Ne diyecekse lafının devamını getirmedi , getiremedi.

"O yüzden???"

"Acaba şöyle mi yapsam.....? "

Niye söylemiyordu artık.

"Yapsak diyecektin galiba. Her neyse ne yapacaksak söyler misin artık? "

"Yağmur yapacak birşey yok bunu yapmassak parayı bulmanın başka yolu yok. Acaba bir evden mi alsak ? "

Hırsızlık? Biz? Hırsızlık ve biz?

"Hırsızlık mı yapacağız. "

"Bak istersen ben tek başıma da yaparım sen bulaşma. "

"Yok beraber de bu büyük bir suç yani insan çabucak kabullenemiyor dur bir dakika"

Düşünmeye başladım kafamı ovar gibi iki elimi başımda hareket ettiriyordum. Aslında haklıydı başka şekilde Aysel teyzeyi bu borçtan kurtaramadık.

"Ozan Aslında haklısın yani bu borcu başka bir şekilde ödeyemeyiz. "

Ozan sımsıkı sarıldı ve bir hıçkırık sesi geldi.

"Yağmur iyiki varsın sen olmasan ben bu işin içinden çıkamazdım. "

Bu kadar duygusallık fazla mıydı ya. Sağdan sağdan ateş bastı beni. Ozanın sırtını oksadim sakinleşmesi için.

"Artık bi kahvaltı falan mı yapsak. İşimiz çok. "

Yüzünde buruk bir gülümseme ile başını onaylar gibi aşağı yukarı salladı.

Bulunduğumuz yerde kahvaltı yapabileceğimiz bir yer yoktu. Gideceğimiz yere de otobüs ile 15 dakika yürürsek de yarım saat falan vardı. Rahatlamak amacıyla yürümeyi seçtik.

.

"Off ne biçim yedim ya. " dedim.
Aslında dışarıdan rahat gibi gözüksem de içim içimi yiyordu. Sonuçta hergün hırsızlık yapmıyordum.

"Afiyet olsun. " dedi Ozan.

Masaya on'ar tl bıraktık ve kalktık. Şaka maka bayağı oturmuşuz. Hiç farkında değildim. Saat öğleden sonrayi geçmiş. Ozan sahil tarafına gitmek istediğini belirtti. Bende onayladım. Denizi izlemek rahatlatirdi insani. Gittik ve çimlere uzandık. Ozanın gözler şişmişti. Gözlerini kapattı. Sanırım gece uyumamisti. Seslenmedim biraz uyusun istedim. Ama bende uyumusum. Gece uyusam bile erken kalkmıştım.
Üç dört saat uyumuşuz. Ozan da yeni yeni uyanmaya başladı. Sonrasında oturup biraz dertlestik. Son zamanlarda ailem ile olan problemimi en iyi Ozan biliyordu. Ben anlattım. O anlattı. Yani yıllardır gorusmeyen iki arkadaş gibi içimizi döktük hava baya baya kararmisti. Sanırım hırsızlık yapmak için vakit yaklaşıyordu telefonumdaki saate baktım saat 11:45 yazıyordu. Bu kadar konuştuk mu ya. Neyse iyi oldu rahatladım en azından.

"Yağmur artık girecek ve para , altın calmamiz icin bir ev bulmamız lazım. "

"Haklısın hadi kalkalım. "

Bu çevre yapacağımız şey için uygun değildi. Şehir merkeziydi. İllaki birisi fark ederdi bizi.

Taksiye bindik ve tenha mahallelerden birinin mevkisini söyledi ozan adama.

Yaklaşık kırk beş dakika sonra bir yerde indik. Evler yan yanaydı. Acayip heyecanlanmıştım.

Apartmanın birinin dış kapisindaydik. Sansimizdan dış kapı açıktı. Ve dışarıdan bakıldığında bütün evlerin ışıkları kapalıydı. İkinci kattan bir evin kapisinin önüne geldik. Ozan cüzdanından bir kredi kartı çıkarttı ve kilidin olduğu kısma surttu. Kapı açıldı. Heyecan vardı ama birazda korku sardı bedenimi. Görünüşe göre ışıklar yanmiyordu ve bir ses de gelmiyordu. Şanslıyız diye gecirdim içimden.

.

Ozan odalara giriyor bende kapıda durup birisi gelecek mi diye bekliyordum. Ozan bir dolaptan beş bilezik ve iki üç birşey daha bulmuştu.

Kapının önündeydik ve tam adamımızı dışarı atacaktik ki gözüme bir fotoğraf çarptı. Bu fotoğraf. Aynısı. Bizim evimizde de vardı ve bu fotoğraftaki cocuk bildiğim kadarıyla benim iki aylıkken ki fotoğrafımdı. Ama nasıl olur. Donup kalmıştı Ozan hadi diye 5 6 kez demesine rağmen gözlerimi fotograftan ayiramiyordum.

"Yağmur hadi kızım. Birisi kalkacak şimdi yakalanacağız. "

Gitmek zorundaydık. Hemde acilen. Bedenim uyusmustu. Ayaklarım yuruyor ama bunu fark edemiyordum.

.

"Yağmur sana ne oldu bir anda donup kaldın. Uzaklaştık artık oradan anlatabilirsin."

"Ozan o evde bir fotoğraf vardı. Bir bebek fotoğrafı. "

"Ee ne yani bizim evde de var bir sürü fotoğraf. "

"Ama o fotoğrafın aynısı bizim evde de var. Ve o bebek benim Ozan benim 2 aylıkken ki fotoğrafım."

"Saçmalama yağmur karistirmissindir. Öyle şey mi olur. O fotograftaki sensen o evde ne işi var o fotoğrafın. "

Eveet bu bölümlük bu kadar. 15 vote 25 yorumdan sonra yeni bölüm gelecek. Arkadaşlarınıza tavsiye etmeyi unutmayın. Satır arası yorumlar da yapın o yorumları okurken gözlerim 😍 böyle oluyor.

Hadi eller yıldıza ve yorumlara.

Sizi seviyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 17, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KAYIPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin