Sabah güneşinin vurduğu yatağımdan kalkmaya çalışırken gece fazla kaçırdığım içkinin baş ağrısı dayanılmaz dereceyedeydi. Hemen mutfağa gidip ağrı kesici almalıydım. Alkolden sonra alınan ağrı kesicinin tehlikeli sonuçlar doğurabiliceğini biliyordum fakat bu bana garip bir haz vermiyor değildi. Koridorda resmen sürünerek ilerledim, salona girdiğimde koltukta yatan babamla karşılaştım. Ters giden bişeyler vardı. Yerde şişelerinden dökülmüş haplar, hiç te uyuyormuş gibi görünmeyen babam... Sersem halimden şimşek hızıyla uzaklaşarak babamın yanına koştum. Hayır intihar etmiş olamazdı, annemi kaybedeli çok uzun zaman olmamıştı neredeyse bir yıl. Annemden sonra ani intiharla beni bırakmak mı? Bunu yapmış olamamalı... Ben bunları düşünürken gözyaşlarım istemsizce gözlerimden boşalıyordu. Sadece bakıyordum, buz kesmiştim resmen. Daha fazla vakit kaybetmemeliyim diye düşünüp acil servisin numarasını tuşladım. Hareketsiz bir biçimde babamın elini tutup ağlarken acil servis gelmişti, babamı kaybettiğimizi fakat yine de hastaneye götürüceklerini söylediler. Şimdi napıcaktım? Babamın parasıyla geçinmeye alışmıştım, ne bir işim, ne de bana bakabilicek doğru dürüst biri vardı. Bu siktiğimin hayatında annemi kaybettikten sonra yalnız kaldığımı düşünürken, bu ani ölümden hep babamı suçlarken avucumdan kayışını izlemişim meğer. Ben Dünya, dünyası başına yıkılmış olan Dünya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dünyam Başıma Yıkıldı
Teen FictionEroin yüzünden ölen annem mi en büyük yaram, annemin kullandığı eroin yüzünden beni terk eden arkadaşlarım mı yoksa intihar eden babam mı? Dünya ben, dünyası başına yıkılan Dünya.
