Ben varım, biz varız -2

217 12 1
                                    

"Dünya.."

Yeniden birlikte olmak istediğiyle ilgili bir şeyler zırvalamıştı fakat sesini öylesine özlemişim ki söylediklerine konsantre olamamıştım. 

"Dünya orda mısın, cevap versene?"

"Şey burdayım burdayım."

"Buluşuyoruz öyleyse, bir saat sonra evden alırım seni. Görüşürüz."

Tipik bir Çınar davranışı olarak fikrimi sormadan hayatmı yönetmesi. Bir cevap veremeden kapatmıştı telefonu. Bu kafayla bir de Çınar'ı çekmek mi? Onu bu kadar çok özlemesem öldürürdüm. Hazırlanıcak halim yoktu, üstümde ki jeanin üzerine siyah bir crop top geçirdim, saçlarımı da topuz yapıp beklemeye koyuldum. 

Çınar kapıyı çaldığı anda kalbimin ritim değişimine engel olamadım. Çantamı kapıp aşağıya indim. Tanrım eskisinden daha yakışıklı, yaklaşık bir yıldır görüşmemiştik. Annem ölmeden önce kısa bir süre önce terketmişti beni. Ailesi annemin eroin bağımlısı olduğunu biliyordu. Benden uzaklaşması için çok baskı yapmışlardı. Haklılardı ne diyebilirm ki. Kötü bir aileye sahip olmak benim suçumdu ya. 

Bana sonsuzluk gibi gelen bir süre bakıştıktan sonra sarıldı. Sımsıkı sarıldı, bırakmıycakmış gibi. Bırakıcağından emindim oysa. 

"Çok özledim seni." dedi.

"Çınar ben gidiyorum."  

Konuşmadı, baktı sadece. Devam ettim;

"Fransa'ya gidicem. Burda kalabiliceğimi sanmıyorum. Bir yıl içinde o kadar çok şey yaşadım ki. Burda kalmamın tek sebebiydi babam."

Eliyle yanağımdaki damlayı silene kadar ağladığımı farketmemiştim bile.

"Hadi gel. seni bir yere götürücem."

Karşı çıkmadım. Yoldan bir taksi çevirdi yaklaşık 20 dakika sonra indik. Önlerinden defalarca geçtiğim,bir çoğuna girdiğim mekanların bulunduğu bir sokaktaydık. Elimi tuttu. Elimi geri çektim, nerden geliyordu bu özgüven? Bir şey demedi.

Daha önce hiç girmediğim bir mekana girdik. Alkolden daha fazlası vardı bu mekanda, hatırlamak istemediğim şeyleri hatılatıyordu. Çıkıp gitmek istedim, yapamadım kelimeler boğazımda düğümlendi. Arkalarda bir masaya oturduk. Müzik sesinin tam ulaşmadığı tenha bir masa. 

"Dünya" dedi adımı söylmesine aşık olduğum adam. Devam etti;

"Seni buraya getirmek istemezdim ama kafanı alkolle dağıtamazsın buna ihtiyacın var. Geçen yıl aramızdaki tatsızlığın sebebi buydu biliyorum fakat giriceği varsa hayatına engel olamıyorsun bu illete. Sana eroin kullan demiyorum, bu gece eroinime esrarla eşlik eder misin?"

Beynimden vurulmuşa döndüm. Beni ailemde ki eroin kullanımı yüzünden terk etmiş biri eroin bağımlısı olmuştu.Eroin kullanmamak için kendime binlerce söz vererek esrara evet demiştim. Tek başıma bunların üstesinden gelmeyi beceremiyordum. Artık alkol bile yetersiz kalıyordu.

Uyuşturucu hayatımı yıkan madde. Şu an karşımdaydı, tanışmamızı bekliyordu. Bir yanım "hayır " derken bir yanım delicesine istiyordu. Çınar ise aşık gibi baktığı tozu masa da çizgi halinde düzeltiyordu. Mutluluktan sarhoştu. Önce onun başlamasını bekledim. Yüzüme bakıp 

"Birlikte başlamalıyız." dedi.

Önümde ki özenle sarılmış esrarı ateşledi, kendisi de tozu burnuna çekmeye başladı. 

10-15 dakika için de istemsiz bir mutluluk içindeydik ikimizde. Bu benim için son olamaz gibi geliyordu. Dünya üzerinde bu kadar mutluluk  veren bir madde varken bundan mahrum kalmamalıydım. Kaybedicek neyim kalmıştı ki şu siktiğimin yerin de? Çınar deli gibi kahkaha atıyordu, ona eşlik etmemek imkansızdı. Gecenin devamı alkolle geldi, eve adımımı attığım da saat 5 civarıydı. Attığım gibi de uyumuştum zaten.

Sabah kalktığım da daha doğrusu akşam üstü kalktığım da lanet bir baş ağrısı ve telefonum 28 cevapsız arama vardı. Mesajlar cabası tam 144 mesaj. Bunların 30 a yakını teyzemden kalanı, Hazal ve Çınar'dandı. Çınar'ın attığı mesajları okumamla onu aramam bir oldu. 

"Dünya çok merak ettim. Bir şey oldu sandım. Ne bok yedin bu saate kadar. Lanet olsun kullandırmamalıydım sana şu illeti."

"Çınar dur bir sakin ol. Uyudum sadece bir şey yok, iyiyim. Teşekkür ederim sana iyi vakit geçirdim."

"İyi misin gerçekten halsiz gibisin, bir şeye ihtiyacın var mı? Geliyim mi?"

"Hayır, gerek yok. Akşam uçağım var hazırlanalıyım."

"Ben de o yüzden konuşmak istiyordum seninle. Gitme Dünya. Gitme. Sana hala aşığım. Açılmak için doğru anı bekliyordum bir yıl boyunca ama yapamadım. Şimdi de en berbat anlardan biri sanırım ama gitme lütfen seni tekrar kaybedemem."

"Çınar, beni buraya bağlayan bir şey yok. Burda kaldıkça yıpranıcam."

"Ben varım Dünya. Biz varız..."

Dünyam Başıma YıkıldıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin