Hemen kendimi toplayıp kubilayın yanına gittim.
Birşey bulabildin mi? Nerede miray nerede? Kubilay.
Sakin ol boran beykozda bir depodan geliyo sinyaller.
Tamam hadi çabuk gidip bulalım mirayı.
Ölmemiştir dimi kubilay. Birşey olmamıştır ona kurtarıcaz onu değil mi?
Sakin ol kardeşim sağ salim bulucaz mirayı.
Lütfen hızlı git kubilay lütfen.
Miraya birşey olma düşüncesi canımı tahmin edemeyeceğim kadar çok yakıyordu. Bilincimi yitirmiş gibiydim doğru bir şekilde düşünemiyordum.
Miray'dan
Boranı arayıp korkutmak istemişlerdi ağzım bağlı olduğu için sesimi çıkaramıyordum. Boranın haykırışını duymamla ağlamaya başladım. Çok korkuyordum ama biliyordum boran beni kurtaracaktı.
Deponun oraya geldik hemen arabadan indim.
Şerefsizin yüzünü görür görmez yakasına yapıştım.
Ne yaptın miraya miray nerede ?dedim ve yüzüne yumruğumu geçirdim hemen içeriye girdim. Mirayın sandalyede eli kolu ve ağzı bağlı şekilde oturduğunu gördüm.
Ağlamaktan gözleri şişmiş kıpkırmızı olmuştu. Hemen yanına ilerledim ellerini ve ayaklarını çözdüm hala daha ağlıyordum. Hemen bana sarıldı
Çok k- korktum b-boran. Seni bir daha göremeyeceğim diye çok korktum.
Tamam tamam geçti bitanem bak ben yanındayım. Birlikteyiz korkma tamam mı? Dedim. Ve burnumu saçlarına gömdüm. Sıkıca sarıldım ona. Bundan sonra onu asla yanlız bırakmayacaktım.
Söz veriyorum sana sevgilim saçının tek teline zarar vermesine asla izin veremeyeceğim.
