Aşkın Ortaokul Hali...

İLK ÖPÜŞTÜĞÜM ÇOCUKLA EVLENİYORUZ

ORTAOKULUN SON YILI, 2. DÖNEMİN BAŞLANGICI

Göz göze gelince gözlerimi kaçırıyorum çünkü onun kahverengi gözleri göz göze gelince gök mavisi gibi oluyor. Kıyamıyorum ki bakmaya.Her zamanki gibi kabarık saçlarını yukarı doğru şekillendirmişdi. Okadar güzeldi ki. Onu izlemek için 1 ay boyunca eve aç gittim.Okulda yemek yememiş, yemekhane onu izlemiştim. Ama o daha önemliydi. Onu gördüğüm her an çok değerli. Çünkü onu görebilme zamanım gittikçe azalıyor. Birdahaki yıl lisede onu birdaha göremeyeceğim çünkü. 

Adını-soy adını sınıfındaki arkadaşlarımdan öğrenmiştim. Sonra facede aradım. Doğumgünü, burcunu, takımını vs öğrendim. En sevdiği şey basketbol ve okul takımında. Bu yüzden onu koridorda top sektirirken görünce pek de şaşırmıyorum ama eline de yakışmıyor değil.

Çok az fotoğrafı olsada hergün o fotoğraflarına saatlerce bakıyorum. Gözlerinin derinliğine. Havalı saçlarına.

 O benim adımı bile bilmiyordur. Biri söylese bile unutur bence. Aslında kolay unutulacak bir isim değilki Melis. Belki esmer seviyodur. Belkide sarışın? Mavi gözlü yada yeşil gözlüde olabilir.Ya kıvırcık seviyorsa? Ama bu özelliklerin hiçbiri bende yok ki. 

Sevgilisi olduğunu düşünmüyorum genelde hep belli arkadaş grubuyla takılıyor. Öyle karıkız peşinde de koşmuyor zaten.

Ya beni sevmezse. Bellide ben onun tipi değilimdir. Açılsam mı acaba? Sonra ne olucak ki. Daha önce kimseye açılmadım. Kimseyide sevmedim zaten. Acaba bir arkadaşıma söylesem oda ona söylese olur mu? Yok ya en yakın arkadaşıma bile zor söyledim.

Ama onun ismi kadar güzel bir isim duymadım ki. Deniz. İsmi aklıma gelince içim kıpır kıpır oluyor zaten

ORTAOKULUN SON GÜNLERİ

Depresyondayım. Onu birdaha göremeyeceğim. Bütün arkadaşlarım açılmamı söylüyor. Bende daha merhaba diyecek cesaret yok. Ama içimden bir ses gaz veriyor bana. Ve iç sesim haklı. Onu kaybedemem. Ama yüz yüzede söyleyemem. En iyisi sosyal medyadan yazayım. Arkadaşlık isteği gönderdim. Kabul etti. Yazmaya başladım.Ama ne yazdığımı da bilmiyorum.

-'Merhaba ben Melis. 8-F'den. 3 gün sonra okulun en alt katındaki gizli oda da öğle yemeğinde buluşabilir miyiz? Çok önemli birşey söylemem lazım sana.'

-' Tanıştığımıza sevindim. Bende Deniz. Olur buluşalım'

Şuan onunla konuştuğuma inanamıyorum.Bunun sevincinden o gece uyuyamadım. Sabah kalktığımda göz altlarımı kapatmaktan başka çarem yoktu. Aslında makyajdan nefret ederim. 

3 GÜN SONRA 

Bugün okulun son günü ve onunla ilk defa yüzyüze konuşacağım gün. Ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Doğaçlama yapacağım. Zaten onu birdaha göremeyeceğim.

Öğle yemeğine son 1 ders kala derse girmedim.40 dakika önceden orda olmalıydım.Bugün en özel kıyafetlerimi giydim. Çilekli dudak balmıyla dudaklarımı nemlendirdikten sonra oturmaya başladım. 40 dakika boyunca ne konuşacağımı düşündüm. Gizli odayı herkes bilir ama kimse girmez. Işığı falan var ama depo gibi. Okulun beden eğitimi eşyaları ve daha birçok malzemenin burada durmasına rağmen gayet temiz, sessiz ve geniş bir oda. Bu odada genelde özel şeyler konuşulur. 

Artık hazırım.Öğrenci sesleri duyuluyor. Ders bitmiş. Çok heyecanlıyım. Hazırım. Ve ayak sesleri duyuluyor. İşte kapı aralandı ve önce kahverengi saçlarını, sonra derin bakan o gözlerini, lacivert hırkasını, siyah bol pantolonunu, converselerini gördüm sırasıyıla. Elinde de basketbol topu vardı.Onun ellerinin değdiği o topu okadar çok ellemek isterim ki.Geldi ve karşıma oturdu.' Merhaba Melis' dedi. adımı ağzından  duymak okadar güzeldi ki.Hayatımın en mutlu günü olabilirdi bugün.'Merhaba' dedim. Ama heyecandan ağzımı açamıyorum.Sonunda birden içimden geldi ve ' ben senden çok hoşlanıyorum dedim' Allah'ım bunu ben nasıl söyledim kendime inanamıyorum. Kalp atışlarım okadar hızlandı ki organlarım patlayacak sandım.Bu anı ölsemde unutamam.

Sonra ayağa kalktı, topu yere bıraktı. Bana doğru yaklaşmaya başladı. Bende kalktım ve ona yaklaştım. Boyu benden benden biraz uzundu ama çokta değil. Yakındık. Ve ilk defa birbirimize bukadar yakındık. Buna ölsemde inanamam. Şuan da heyecandan ölebilirdim. 1 dakika kadar gözlerimize baktık. Gözleri okadar güzeldi ki. Sonra birden ellerine belime doladı,bende onun boynuna.Başımızı birbirimizin omuzlarına koyduk. Kokusunu içime çektim. Dünyanın en mükemmel kokusu . Papatya gibi kokuyordu. Ne yaptığımı bile biliyorum ama bundan sonrasında heyecanlanmayı bırakıp anı yaşamaya başladım. Acaba bana niye sarılmak istedi. 5 dakika boyunca kokusunu içime çekerken bunu düşündüm. Sonra kulağıma yaklaşıp 'bende senden çok hoşlanıyorum' dedi. Keşke daha önceden açılsaydım. Hayatımda yaptığım en büyük pişmanlığım bu oldu.Kendime kızmayı bırakıp ona daha sıkı sarılmak istedim.Evet eminim. Bugün en mutlu günüm. Sonra bana bi gaz geldi. Hani ne yaptığımı falan da bilmiyorum.İyi değilim sanırım. Sarılmayı bıraktım. Yüzüme baktığı anda numarasını istedim. Aldım işte numarayı. Çantamı aldım çıktım sınıfa.Olanları kız arkadaşlarıma anlatıyorum. 10 dakikada bütün 8.sınıflara yayıldı olay ama olsun umrumda bile değildi.O gün okul bittiğinde aldığım numarasına okulun yanındaki ormana gelmesini mesaj attım. Numarasını aldığımı bildiği için mesaj bekliyordu sanırım. Yüzümdeki mal gülümsemeye engel olamıyorum ama seviyorum işte. 

Ben oraya gittim. 3 dakika sonra geldi. Ve bana seni hayatımdaki herşeyden daha çok seviyorum dedi. Gözlerimi kapattım. Bir anda dudağımda dudağını hissettim. 30 saniye boyunca dudaklarımız birbirine değdi. Daha sonra hiç öpüşmedik ama hayatımda ilk kez 15 yaşımda öpüşmüştüm. 3 yıldır sevgiliyiz. Artık ikimizde 18 yaşındayız. 1 yıl sonra düğünümüz var. 3 ay sonra da nişanlanıyoruz.

Yllardır yaşadığım bu güzel duyguları hiç unutmamışım.