Part 1

40 0 0
                                    

I hate my life.

I hate it so bad.

I only see darkness. I feel miserable cause I can't see wonderful things.

I can't speak. I can't say wonderful things.

The worst part of it is that I didn't even felt what it is to have a friend or even to love someone who is not blood related.

Naputol ang pag-iisip ko nang biglang narinig ko ang pagbukas ng kotse. Inalalayan ako ng driver ko patungo sa isang building kung saan magkakaroon ako ng piano lesson.

Pagakupo ko narinig kong may magpi-piano rin. Siguro student rin siya, oh well, sana maging friends kami.

Napatayo nalang ako sa kinaupuan ko  at pumunta sa isang room kung saan mostly ako tumatambay. Nilagay ko dun ang gamit ko at lumabas. Nabahala naman ako kasi namemorize ko na ang mga pagdadaan na pasikot-sikot sa bahay na ito.

He's goneWhere stories live. Discover now