Bu kitabı aklımda canlandırırken oldukça hoşuma gitti umarım sizde seversiniz o zaman ruhiler bölüme ay pardon tanıtıma gidelim
***
Kollarımı havaya kaldırarak rüzgarın tüm vücuduma nüksetmesine izin verdim. Yaşadığım adrelaninin hatti hesabı yokken , arabaların arasından hızla geçmemiz beni korkutuyordu. Fakat bu korku bile beni sevdamdan vazgeçiremiyordu.
Motorlar...
Çok zengin olmasakta aylık gelirimiz genelin üstünde yer alıyordu. Bundan dolayı kendi kendime minik bir sergi açmıştım. Motorların bulunduğu bir garajım vardı. Aslında çok motor yoktu ama hepsinin bir anısı vardı. Ailem motorlara olan sevgimi bildiğinden katıldığım yarışlarda destek olurlardı. Her ay düzenlenen bu yarışma sonucunda kazanana bir miktar para verilirdi. Ve ben aldığım paralarla motor satın alırdım. Aslında biraz abartıyor olabilirdim lakin elimde değildi. Annem çok yoğun bir şekilde çalıştığından genellikle babam katıldığım yarışlara benimle gelirdi.
Taki 1 Hafta öncesine kadar...
= 1 HAFTA ÖNCE=
Elimdeki okul çantamı iyice sıkarken teleşla tekrar arkama baktım kimse yoktu...
Elimdeki çantamı aşağıda beni bekleyen ozana fırlatmamla okul zilinin çalması bir olurken pes etmeden kendimi camdan aşağı attım. Evet, okuldan kaçıyordum. Ozan beni belimden yakalayıp son anda yere çakılmamı engelledi. Hemen motora bindiğimizde pencereden sarkan müdürümüz arkamdan hiddetle bağırdı.
"Bu sondu Selin ,bu sondu yarın kaydın silinecek!"
Kimin umrundaydı? Arkadan ozana sarıldım. Bu gece sürekli hayalini kurduğum yarışmalardan birine katılmıştım. Ve baya uzaktaydı bundan dolayı okulu kırmak zorunda kalmıştım. Eve gittiğimde azar yiyeceğimi biliyordum. Yapacak bir şey yoktu paşa paşa yerdim azarımı...
Ozanın kulağına doğru bağırdım.
"Kaplumbağa bile bizden hızlı!"
Dediğimle gülerken hızı biraz daha arttırdı. Fakat o an beklenmeyen bir şey oldu... Ozan yavaşça motorun hızını azalttı ve sonunda duran motorla ne olduğuna bakmak için kafamı uzattım. Babam? Polisler? Ne oluyordu burda? Polis memurunun yanımıza gelerek ozana baktı
"Motorunuzun çalıntı olduğuna dair ihbar aldık. Bizimle karakola gelmeniz gerekiyor"
Birlikte motordan indik. Babama yaklaşarak masum bakışlarımı ona yolladım.
"Hiç bana öyle bakma selin hanım! Okul müdürüyle konuştum. Gidiyoruz!"
"Nereye?" korkarak ağzından dökülen kelimeleri dinledim.
"Yeni okuluna. Madem benim kızım nezih bir ortama ayak uydurmayarak suç işliyor. Bende senin seviyendekilerin bulunduğu ortama sokarım. Belki o zaman aklın başına gelir."
Kaşlarımı çattım.
"Değişmeyeceğimin farkındasın öyle değil mi?"
Muzipçe önce bana sonra arkamdaki Ozana baktı.
"Göreceğiz değişip değişmeyeceğini"
BÖLÜM NASILDI?
KARAKTERLER ALİ VE SELİN OLARAK MI KALSIN ?
ADLARI NE OLSUN?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LİSELİ (M.M.S Çetesi) [Çeteler Serisi 1]
FanfictionUmutlarıma tutunarak hayatta kalmaya gayret eden ben bir 'motor aşkının' kurbanı olmuştum. Tek amacım hayallerime ulaşmak iken işler hiç ummadığım bir yolda sürüklendi. Yaralandım, kırıldım belki de ağladım ama asla pes etmedim. Umutlarımı, sev...