The Gangster and I

The Gangster and I 7

VAIN KIANNA HEDZILL

"Musta na pakiramdam mo?" John. Nilibot ko ang tingin ko sa kwarto. Hospital. I hate being at the hospital. It reminds me of the past.

"Magkano yung bills?" tanong ko. Ignoring his question about me being okay.

"Ewan ko. Hindi pa binigay. Ipapaubos pa yang dextrose sayo." tiningala ko ang dextrose na nakasabit na konti nalang ang laman. Bumabalik ulit. The horror is coming again. Shit! Not here!

"Are you okay? I'll call the doctor."

"S-stay." nahihirapang sabi ko. Umupo siya ng maayos at tinignan ako. Mukhang nakaramdam ata na gusto kong umiyak kaya tumalikod siya.

"Cry all you want. Think that you're alone." kahit hindi pa niya sabihin yun talagang iiyak ako. Umiyak ako ng umiyak. Hindi talaga ako makamove on dun. I'm there since from the very start. What happened before that person became 50-50 at the hospital. I know every single detail. How that person got a gun shots. Wounds. Blood. Nanginginig ang buong katawan ko dahil sa nangyari na yun. I didn't go to school for months. Muntik na akong ma-drop but I recovered before I decided to.

"Can I look at you now?" napatingin ako kay John na nakatungong nakatalikod sa akin. I reached out for his back and lightly tapped it. He turns his back and looked at me. Napataas nalang ako ng kilay dahil hindi siya umiiwas ng tingin.

"What's wrong?" tanong ko. Hindi niya ako sinagot. He reached out his hand with handkerchief and lightly wiped my wet cheeks. Oo pala. Nakalimutan kong punasan ang pisngi ko. Ngumiti ako at hinawakan ang kamay niyang nagpupunas ng pisngi ko. Ang laki ng kamay niya. Tinignan niya ako with questioning eyes.

"Gusto kong umupo." sabi ko and he guided me. Ang sakit ng katawan ko. I silently cussed. Napuruhan ako dun kanina a. Tss. Nung nakaupo na ako at inaayos niya yung blanket ko. Malapit yung mukha niya sa akin and I did my best to reach him for a kiss sa cheeks pero lumingon siya sa akin kaya sa lips niya tumama yung lips ko. Nabato ako sa nangyari. What the heck! Mukhang pati siya nagulat sa ginawa ko kasi hindi siya agad nakareact pero mukhang nakabawi rin siya at lumayo. Tumayo siya ng maayos at tumalikod. I covered my face with blanket. Shit! Nakakahiya! Nubayan! Ayoko na! Uuwi na ako! Nahihiya ako! Sheesh! Akmang aalisin ko na dextrose ko kaso napatigil din ako nang nagsalita siya.

"What do you think you're doing, Miss Hedzill?" tanong niya kaya tiningala ko siya. Masama ang tingin niya sa akin na parang paparusahan ako kapag itutuloy ko ang pagtanggal dito. Napatungo ako.

"I w-wanna go h-home." nauutal kong sabi. Narinig kong napabuntong-hininga siya pero napaatras ako at napasandal sa headboard ng kama ng nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko. Nakatukol ang magkabilang kamay niya sa gilid ko. Masamang tinignan niya ako. Napaiwas ako ng tingin. Bakit ba ang sungit niya ngayon? =_______=

"No one's going home until the doctor says so. May atraso ka pa sa akin." napatingin ako sa kanya pero napapikit ako bigla and hide my lips to my mouth. Ang lapit ng mukha niya.

"You just kissed me. Take responsibility." napamulat ako sa sinabi niya. Ako pa talaga? Siya nga ang nakakuha ng unang halik ko! Tikoy na malagkit! Tsaka kasalanan ko ba kung lumingon siya at sa labi niya naglanding yung labi ko?! Whoo!

"Bakit ko naman gagawin yun? It's not your first kiss." sabi ko. Totoo naman e. Kinuwento kasi ni Pain sa akin noon yun. About sa deceased girlfriend niya. Napangisi siya.

"I know. But I assure myself that was your first." napanganga ako ng bahagya sa sinabi niya. Paano niya alam?!! Tumayo siya ng maayos at tumawa.

"That was really your first! No wonder para kang tuod nung nahalikan mo ako sa labi." tawang-tawa na sabi niya. Argh! Bwisit siya! I grabbed my pillow and throw it at him pero nasalo niya ito. He even hugged it before looking at me while smiling.