Savaged

Chapter 7

IT'S EMPTY!

The gun was empty! Ang baril na ginamit ni daddy ay walang bala. Kamuntik na akong mabuwal sa pagkakatayo. Akala ko, sumabog na ang ulo ni Dipen pero hindi nangyari. Thank God! 

"Pabebe ko!" saway ni Mommy. Nakapamewang siyang nakasimangot kay Daddy.

Oh, come on! Pabebe ko? Hindi pa rin pala natatapos ang endearment nilang ito? Gosh, ang tatanda na nila!

"I was just kidding." Tugon ni Daddy nang hindi nililingon si Mommy. Pinaikot niya ang baril sa daliri bago niya iyon isinuksok sa kanyang tagiliran. Bumaling siya sa akin. "Take your boyfriend and your friend upstairs."

Para akong robot na kusang kumilos ang aking katawan.

Sinalubong naman ako ni Grandpa Ybarra at hinagkan sa noo. "Happy birthday sa apo kong manang-mana sa akin. Ibinili nga pala kita ng bagong yacht, iyong may kanyon sa itaas."

Tumango lang ako dahil tila namamanhid pa ang aking katawan.

Nilapitan ako ni Mommy at hinalikan sa pisngi. "Napakasaya ko at lumaki kang isang mabuting bata. Ang regalo ko sa'yo ay peace of mind. Hindi kita dadalawin sa condo mo."

Tumango lang ako ulit. Itinulak ko ang wheelchair ni Dipen patungo sa elevator ng mansion namin. Patakbong sumunod sa akin si Zantha. Lumalagutok pa sa sahig ang takong ng stiletto niya.

Papasok na kami ng elevator nang magsalita muli si Daddy. "Happy birthday, baby." Nilingon niya ako. "You look horrible today."

Tigagal lang ako sa kanya. Nakikita-kita ko na ang sarili ko, mukha na siguro akong bruha. At ang ganitong itsura ang gustong-gusto ng daddy ko.

"Party will start shortly." Pahabol ni Mommy. "Inimbita ko lahat ng kaklase mo since nursery! Mag-eenjoy ka, baby, I am sure of that!"

Hangggang sa nagsara na ang elevator. Walang imik si Zantha sa tabi na hindi pa rin yata makapaniwala sa klase ng pamilyang meron ako.

...

"DUMP the body, Kia!" singhal sa akin ni Zantha.

Katatapos lang ng party nang gabing iyon. As usual, parang hindi ko naman kasama ang family ko. May mga kausap silang business partners na hindi ko naman kilala.

At ang mga bisita ko? Well, lahat sila ay mukhang hindi rin in-enjoy ang party ko. Kanya-kanya silang mundo, at ni wala man lang nagtangkang lapitan ako para batiin man lang. Hindi ko maintindihan kung ipinakidnap lang ba sila nina Mommy o kaya ay tinakot para um-attend or what. At wala rin naman akong pakialam sa kanilang lahat.

Ito ang pinakaayaw ko tuwing sasapit ang kaarawan ko.

"Kia, are you listening?!" untag sa akin ni Zantha.

"Ano nga ulit?"