(*Phone Ringing*)
Ugh! Sino ba toh? Ang aga-aga naman -__-
"Hello?" -- ako
"Morning! Gising kana?"
"Obvious ba?" -______- Naasar ako neto ah.
Kung iniisip niyong yung lalaking natapunan ko ng ice cream yung kausap ko, tama kayo..
"HAHAHHAHA! Sabe ko nga! Anyways, alam ko na kung panu mo ko mababayaran.."
"Talaga? How?" O_O
"Ahm.. Sorry, I forgot. Bye!"
VLAD's POV
Ewan ko ba.
Marinig ko lng boses niya kumpleto na araw ko.
May something sa kanya eh.. Hindi ko alam kung ano basta ang alam ko nag-eenjoy akong inaasar siya. ^____________^v
May naaalala ko sa kanya..
"Hyung! Anu meron?" - Si Seifer. Habang umiinom mg kape.
"What?" -__-
"Why are you smiling?" O_O
"Baket? Masama bang ngumiti?" -_____-
"Hindi nman. Pero ang isang Vladimir Marcus Choi, ngumingiti? Hindi normal yan!" ^_______^ - Dylan
"HAHA! Right! Apir!" - Seifer
Tignan mo tong dalawang lokong toh, nag-apir pa talaga sa harap ko. -___-
Mga supportive na kaibigan. Dapat hindi na ko sumama sa mga toh eh! >_________<
Teka, si Ice cream yun ah! O____O
"Vlad! San ka pupunta?" - Dylan.
"Wait." Tas umalis nako.
Hinabol ko si Ice cream.
Ambilis naman neto maglakad! Asan naba yun? -___-
Ah! Ayun!
"Ano ginagawa mo dito?" Tanong niya habang nakaupo sa swing.
"Wala naman. Pupunta sa Park. Bakit, masama?" ^___________^
"Tss.. Jan ka na nga!" Tas tumayo siya sa swing.
"Hey! Wait up!"
"Ano nanaman?" >______< Ayan! Galit na! HAHAHA.
"Takbuhan tayo! Pag nanalo ka, babalik ko na I.D mo!" ^__________^
Mukhang di siya naniniwala sakin. XD
"Bahala ka. Mauna nako sayo!" Nag-peace sign ako sa kanya tas sinimulan ko na tumakbo.
"Hoy! Sandali!" Ayan humahabol na! ^________^
Malayo-layo na rin yung natakbo namin, pero syempre ako nauuna XD
Nilingon ko sya..
Teka, bat nakaupo yun dun?
Binilisan ko yung takbo ko papunta sa kanya.
"Hey! Ok ka lang?"
"Ok lang ako." Hinahabol niya yung hininga niya tas..
..bigla niya hinablot yung I.D niya saken. -_______-
"Hey! Not fair!" -__________-
"Not fair mo mukha mo! Bleh!" :P Itsura neto. Parang bata. Natawa nalang ako habang napapailing sa kanya.
"Call me Kath. Para di kana mahirapan bigkasin yung buo kong pangalan." ^____^
"I'm Vlad. Short for Vladimir."
"So, Ok na tayo?" ^________^ Nakikipag-shakehands siya.
I smiled at her then I grab her hands.
KATH's POV..
Nagkkwentuhan kmi ni Vlad ngyon.
Ok din pala toh kasama, honestly, magaan loob ko sa kanya.
Pero kahit anong seryoso na ng usapan namin, nasesegway padin niyang mang-asar. -___-
Ano ba Course neto? BSIT? Bachelor of Science in Insulting major in Tawa? Tss -_____-"
"So, you mean to say, Ok lang sayo mamatay?" - Vlad. Sumusubo pa ng V-cut.
"Oo naman!" ^_^
"Why?" O______O'
"Wala lang. Baket ba?" -_____-
"Kahit kelan ka mamatay, Ok lang sayo?" Sabay inom niya ng Coke.
"Oo nga!" >____<
"Say, You'll die now.."
"Bat nman ngayon agad?" >______<
"..See. Ayaw mo din eh! Hahahahha!" ^_________^
Kita niyo?
Sineseryoso niya yung mga topic di ba? -_-
Tama kayo sa nabasa niyo, Ok lang saken mmatay. ^__^
Why?
Last year I was diagnosed with Leukemia. Stage 1.
Sabe nila ang mom ko daw namatay din sa Leukemia. I guess its in our blood..
So yeah.
Im prepared to die.
But not today. Anu? Agad-agad? XD
(*Phone Ringing*)
"Excuse me ah?" - Si Vlad.
"Sure." Then I nod.
"Yes Speaking."
"What?!"
"No!!"
"No!! It cant be!"
"Tell my dad that.. Ugh! Sheez! Pinatay!" >____<
"Ano daw problema?" Ako.
"Company problems. Wag mo nalang pansinin." Then he winked at me.. Ano nga kya yun?
VLAD's POV
Pinapupunta ko ni Dad sa States.
Ppakasal daw ako.
Ugh! I don't want to.. -_____-
"So, anong balak mo Vlad?" - Dylan.
"I don't know."
"Bat ba ikaw ang ipapakasal? Bakit hindi si Clarence?" - Seifer.
"Hey! Not my little bro!" >_______<'" Eh kse naman, sa lahat ng ayaw ko yung nadadamay yung kapatid ko.
"HAHA! Chill bro! As if namang ipapakasal yun eh ang bata-bata nun!" XD - Seifer.
"Ewan ko sayo! Dyan nga muna kyo!" >_______< Mejo napahiya ako dun ah? Maka-react kse ko eh -________-"
