บุพเพอาละวาด

😙😍😛เพื่อนรัก 😙😜😛

"ม่อนมึงไปอาบน้ำก่อนเลย เดี้ยวกุอาบทีหลังเองก็ได้"
"ต้นน้ำมึงลืมอะไรรึเปล่า"มันทำท่าคิด
"ไม่นะ กุลืมอะไรว่ะ" เห้อออออ
"กุไม่มีชุดเปลี่ยนค่ะอิดอกกก"
"เอออว้ะ โทษทีบ้านกุมีแต่เสื้อกุอ้ะมึงใส่เสื้อกับกางเกงกุเอาล้ะกันนะมึง"
"ไม่เอา! เดี้ยวกูคันทั้งตัวววใครจะรับผิดชอบ"
"โหยย ไอ่ม่อนมึงกวนตีนกุล้ะ เอานี่ถ้าไม่อยากคันก็ไม่ต้องใส่แก้ผ้านอนล้ะกันนะมึงอ้ะ" มันพูดไปทำหน้างอนไป
"เออน่ากุแซวเล่นเฉยๆ เอาผ้ามาดิ"ว่าเสร็จมันก็ปาใส่หน้าฉันทันทีไอ่ต้นนนนนนมึงงง"มันรีบวิ่งลงไปชั้นล่างทันที เห้อออ
พอฉันอาบน้ำเสร็จก็กำลังจะใส่เสื้อผ้า แต่ดูผ้าที่มันหยิบมาให้นี่มันคนล้ะไซต์กับฉันเลยนะเว้ย
"ไอ่ต้น ชุดที่มันเล็กกว่านี้ไม่มีแล้วหรอว้ะมึง!"
"เออมีแค่นี้แหละนั่นเล็กสุดแล้ว ใส่ๆไปเหอะ"
เห้อออ มันเอาเสื้อเชิ้ตกับกางเกงบ๊อกเซอร์และกางเกงยีนต์มาให้มันบ้าป่าวว้ะ กุจะใส่นอน แม่งกะจะฆ่ากุทางอ้อมไงว้ะ ฉันตัดสินใจใส่แค่เสื้อเชิ้ตของมันตัวเดียวก็คลุมชั้นได้ทั้งตัวล่ะ
แอ๊ดดด มึงกุอาบน้ำเสร็จล้ะ มึงอาบต่อได้เลยนะ"
"เออๆ ได้" มันหยิบผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำทันที
ปังงงง เห้อนอนดีกว่า อ๊าาา เตียงจ๋าาาา
ฉันงีบไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังออกมา สงสัยมันคงจะอาบน้ำเสร็จล้ะ เห้ออ
นอนต่อดีกว่า ฉันนอนต่อได้สักพัก เอ๊ะ อะไรมันหนักๆที่เอวกันนะ ฉันค่อยๆลืมตาปรับแสงช้าๆ ก็เห็นแขนของไอ่ต้นวางอยู่บนเอวส่วนหน้าของมันก็ซุกอยู่ใต้อกของฉัน "เชี้ยยยยย ทำอะไรของมึงเนี่ยยย ปล่อยกูดิวะะะ" แม่งยิ่งดันก็ยิ่งแน่น ทำไงกับมันดีว้ะเนี่ยยย!
"แม่ครับ อย่าทิ้งผมไปเลยนะ อย่าทิ้งผมกับพ่อไปเลยนะ อย่า ฮึกก...ฮึก" เห้ยนี่มันตื่นหรือมันละเมอว้ะ มันก็ยังไม่ตื่นนี่นา แล้วมันเพ้อ ถึงใครว้ะฟังไม่ชัดเลย ฉันค่อยยื่นหูเข้าไปฟังมันเพ้อใกล้ๆ อุ๊บส์~ เห้ยยยย แม่งอยู่ก็ดึงฉันมากอดเฉยเลย
" ไอ่ห่าต้นปล่อยกุนะเว้ยยย "
"แม่.. อย่าทิ้.ง..ผม..ไ..ปนะ"หะ แม่ กุไม่ใช่แม่มึงไอ่ต้นนน เห้ออแม่ง ตึก ตัก ตึก ตัก นี่ใจกูเป็นอะไรว้ะเนี่ย เฮ้อ สุดท้ายฉันก็ยอมให้มันนอนกอดแทนแม่มันจนถึงเช้า ฮ้าวววววว🌇🌇