A Gangster's Sweetest Downfall and Bitter Revenge

CHAPTER 19: SPELL A-C-K-W-A-R-D???

ZISHARIA BELLE's POV

< Ilang araw na kaming walang pansinan ni Drenszel mula ng araw na naka-alis kami sa lugar na yun., nakaka-asar talaga!! As in ackward ang paligid naming sa tuwing magkaka salubong kami....

hay ito na naman, masasalubong ko na naman sila, especially HIM....>

" Hai, Belle!!" -(A-zer)

" Hellow po "

" Saan ka pupunta?? " -(Zeroh)

" sa ma--- "

" Sabay ka na samin" -(sabi ni Sky, sabay akbay)

" Oo nga!" -(Fonso)

" uhm.. mauna na ako sa inyo... " -(sabi ni Drenszel na umiwas ng tingin)

" ah.. ako din pala, nakalimutan kong nagmamadali pala ako, baka next time nalang ako sasabay, s-sige!!!" -(palusot ko)

" Teka nga!, nag-iiwasan ba kayo??" -( Sky)

 " NO!!!! / HINDI!!!!! " -(sabay naming sabi )

" mukha ngang HINDI kayo nag-iiwasan " -(Zeroh)

< nakakahiya talaga!!, pati sila may napapansin na din..., eish! umalis na sya kaya ako umalis na din>

_____________________________________________________________________________________

DRENSZEL FRAZE's POV

< Ang hirap naming umiwas sa babaeng yun!... Grabe nahihiya ako, ngayon lang ako nahiya ng ganito sa isang babae... Bakit kasi ganun pa ung ni-request nung mag-asawa na yun???.... TSS!!!!..... >

>>> FLASH BACK <<<

" pwede bang wag muna tayong mag-away?? kahit ngayon lang??.. natatakot kasi ako... "

" as you wish.., matulog ka na, para may lakas ka bukas na maglakd... masakit pa ba paa mo?? "

" medyo, thank you pala.."

" wala yun.."

< sinandal nya ang ulo nya sa balikat ko at natulog, ewan ko pero iba ang nararamdaman ko sa sitwasyon na ito..., baka puyat at gutom lang to, kaya matutulog nalang ako.......,

pero ilang oras na, ay hindi pa din ako makatulog kaya naman dumapo ang mga mata ko Belle...., and out of nowhere bigla nalang ako nag-salita >

" I'm sorry "

" p-para saan?? " -( Gising sya??)

" gising ka pa pala?? "

" Oo.., bakit ka nag-sosory?? "

"kung hindi kasi kita pinilit na ihatid, dapat nasa bahay ka na ngayon "

" hayaan mo na, nangyari na ang dapat mangyari, dapat nga mag-pasalamat pa ako sayo "

" bakit?? "

" kasi bumalik ka, akala ko hinayaan mo na ako dun kanina, thanks for not leaving me.., I admit na matapang ako but I have my weaknesses, takot akong mag-isa, lalo na sa dilim... "

" hindi ko deserve ang thank you na yan, remember una palang iniwan kita, kung hindi ko ginawa yun, siguro okay ka pa, at hindi napilayan, ITS ALL MY FAULT.... "

" sige na nga... "

" di ka ba makatulog?? " -(tanong ko)

" hindi eh.., Can I hug you??, just this night only... "